Aan in Suriname / Happy New Year!!!

Hallo Allemaal,

Alles gaat goed hier. We liggen in Paramaribo waar het echt een gekkenhuis is mbt oud en nieuw.

De laatste dagen zijn we heel erg geweest met alle boodschappen, inklaren enzovoorts.

Nu even internet in het hotel.

Morgen 1-1 plannen we een vakantiedag hier bij het zwembad van het hotel en zullen we de site uitgebreid bijwerken foto's en update (skype?)

hier nu 1700 lokale tijd, dus in nl 22:00

dus nog 2 uurtjes voor jullie ....

Iedereen een heel fijn oudjaarsfeest en de allerbeste wensen voor 2011.

Dat jullie dromen (ook) mogen uitkomen ;)

Groetjes,

PMBG

Het vaste land van Frans Guyana

Het was een groot succes, het floating diner. Iedere boot heeft geweldig zijn best gedaan en het resultaat was heerlijk eten in goed gezelschap. Ook op de cadeautjes met tekst/gedicht heeft men zich helemaal uitgeleefd. Het was echt heel erg leuk, vooral veel kokosnotencadeautjes en/of palmbladerenverpakkingen. Zo ontvingen wij een kokosnoot-waxinelichtje houder, een kokosnootkerstman pakketje met vuurwerk en gaven wij bijvoorbeeld een Nood-noot en spectaculaire foto's in palmboomhouthouder. Enigszins brak worden we de volgende ochtend wakker van een bons tegen de boot. De Abel T en wij zijn bijzonder close geworden en raken elkaar. Gelukkig geen schade maar we zijn wel wakker! We gaan allebei anker op en laten het anker verder op weer in het water vallen. Uiteindelijk besluit de Abel T samen met de Wizard naar Paramaribo te vertrekken maar de Ech'o en wij zien dat nog niet zo zitten. De regen komt met bakken uit de lucht, het waait behoorlijk en wij moeten nog drinkwater innemen, opruimen en zo meer. We kletsen nog even met de schipper van de dagjes-toeristen-catamarans en hij verzekert ons dat we prima de rivier op kunnen bij Kourou en daar water kunnen innemen en voor anker kunnen. Aldus geschiedde. Na een goede 9 Mijl in stromende regen komen we bij het waterpontoon. We tanken en kunnen rustig, zonder golven, zonder wind en droog aan een steiger liggen! Het lijkt wel vakantie. Aan de linkerkant tropisch regenwoud en aan de rechterkant het stadje Kourou! We maken een korte wandeling en gaan dan in de rivier voor anker. 's Avonds gaan we met z'n allen uit eten en genieten, we zijn in het derde continent van deze reis: 'Zuid-Amerika'!!! We slapen als een blok, zo zonder golven en wind, heerlijk! Vanochtend hebben we heerlijk croissantjes en baquettes gehaald en in een echte supermarkt boodschappen gedaan. Het is echt heel bijzonder om hier te zijn. De minder mooie hutjes met weinig comfort staan naast mooie vakwerk huizen en er wordt veel gebouwd. De mensen zijn heel vriendelijk, heel donker en heel verzorgd. De prijzen zeer Hollands en dat is wel weer even wennen. Vanmiddag hebben we gigantisch opgeruimd en schoongemaakt, eten gekookt en zo meteen gaan we dat gezellig op de Ech'o op eten. Morgen is de lancering van de Arianeraket, en nu we er toch liggen.... Na de lancering zullen we dan doorvaren richting Paramaribo om daar oud en nieuw te kunnen vieren. Kortom, we vermaken ons opperbest en genieten met name van het stil-liggen, de oerwoudgeluiden en elkaar. De anti-mug spiraaltjes gloeien, we zijn goed ingesmeerd dus zelfs de muggen gooien geen roet in het eten. Tot zover. Zonnige maar zo nu en dan bijzonder natte groetjes van ons allemaal.

In het paradijs

Aan! Na precies 14 dagen en 15 minuten! Het was een grandioze overtocht en nu zijn we in dit prachtige paradijs. Want zo voelt het hier, 'In het paradijs'. Op het eiland ligt de grond bedekt met kokosnoten, het water is groen/blauw, er zitten aapjes in de bomen, er rennen palmratten rond en we zien papegaaien in de bomen. Dat we in de tropen zijn merken we ook aan de tropische regenbuien, zo nu en dan klettert het enorm en daarna is de lucht weer strakblauw. Na de eerste aankomstborrel moesten we nog even 'landen' en bijslapen. Ondertussen zijn we weer helemaal bij en genieten met volle teugen van het natuurschoon, hele nachten slaap en het gezelschap. Helaas nog geen internet dus alle coole foto's van de overtocht en deze eilanden komen met een up-date vanuit Paramaribo. En nu zijn we druk!!! Vanavond eerste kerstdag hebben wij een 'floating diner'. Elke boot maakt voor 11 personen een of twee gerechten. Wij zijn ingedeeld bij voorgerecht en dessert. De chocoladetaart die wij serveren als desert met koffie, slagroom en amaretto staat af te koelen en zo meteen ga ik aan de pizza (voorgerecht) beginnen. Ook hebben we lootjes getrokken en maken een 'geintje/cadeautje' voor die persoon. We hebben nauwelijks tijd om te zwemmen of koffie te drinken want het oog wil ook wat dus de boot moet schoon. De temperatuur is 30,9 graden, lekker de oven een uurtje aan... en het zweet druipt van ons af. Gelukkig is er op het eiland een soort bivak van het vreemdelingenlegioen met gigantische regenwateropslag. Van 'onze' soldaat die de wacht houdt mogen we gratis water halen. Hoera, onze watertanks zijn dus weer gevuld en we kunnen zelfs douchen! De kinderen vermaken zich opperbest, Bram ligt meer in het water dan dat hij eruit is en Gijs haalt z'n hart op aan het knutselen van de cadeautjes. Marcel heeft de buitenboordmotor een flinke revisiebeurt gegeven en helpt nu op de Ech'o met de computer. De motor doet het nu zo goed dat een apentrotse Bram alleen, nou samen met Mattias, met de bijboot mag varen. En ik... zit in de hitte pizza's te bakken en de site bij te werken. Hartstikke leuk en met een koele duik zo nu en dan prima uit te houden. Wanneer we precies richting Suriname gaan is nog niet duidelijk. 28/12 wordt er hier aan de overkant een Ariane-raket afgeschoten. Dat is natuurlijk ook wel super gaaf om mee te maken. Alleen moet het gebied tussen 13.00 en 18.00 uur helemaal leeg zijn, dus ook geen zeilboten. En als we na 18.00 uur pas richting Suriname gaan komen we midden in de nacht aan. Hmmm, we weten het dus nog niet. Wordt vervolgd.
Rest ons iedereen een hele fijne kerst te wensen met veel sneeuw, lekker eten en goed gezelschap.
Heel veel liefs van ons allemaal

We zijn er

Yeah we zijn er. Ile Salut zijn een 3-tal prachtige eilandjes met vooral kokosnootpalmen.
De eerste mix van kokosnootmelk met ijs en rum zit er al in, natuurlijk na de champagne om ons nieuwe werelddeel te vieren.
We liggen nu met 3 NL en 1 BE boot hier in de baai.
Morgen meer nieuws over deze eilanden. Vanavond hebben we vooral geborreld en met alle boten op het strand gegeten.
Het voelt goed hier te zijn: enerzijds heel gek zo ver weg, ongeloofljk, anderzijds heel gewoon, dit hebben we toch voorberid, vandaar dat je er bent.
Nu gaan we (bij)slapen.

Grt
PMBG

Op naar .... [13]

Hallo allemaal,

Tjonge jonge, wat een nacht hebben we achter de rug. Slalommend tussen de onweersbuien door met soms windstoten van 35 knopen. Bakken met regen, felle flitsen soms een flinke donder en dan weer windstil. Om het onweer te ontlopen voeren we van Noord naar Zuid en viceverca. De afgelegde afstand was dan ook bedroevend laag. Maar... vanochtend brak er een waterig zonnetje door, de temperatuur liep op tot 27 graden en konden we de buitenboel droogdweilen. Tot ongeveer 12.00 uur konden we lekker buiten zitten met een schuin oog op de donkere, donkere wolken om ons heen. Toen barstte het weer los. Nu varen we al de hele dag in de miezerregen, het is grauw en grijs en als we niet beter wisten zouden we zweren dat we op een winterse dag op de Noordzee zaten. We vermaken ons met een uitgebreide douchebeurt, schoolwerk, scrabble, het bakken van bananenbrood en het luisteren naar Harry Potter. De afstand naar onze bestemming is nu 107 Nm. En nee, nog niet naar Suriname maar... naar de kleine eilandjes voor de kust van Frans Guyana, Ile de Salut. Op een van deze tropische eilandjes zullen we samen met de Wizard, Echo en AbelT het kerstfeest vieren. Het schijnen prachtige eilandjes te zijn, erg groen en paradijselijk. Gaaf! We hopen dat het weer vanaf morgen in elk geval beter zal zijn, het zal toch niet zo zijn dat we de hele Atlantische Oceaan over hebben gestoken om in de regen! kerstfeest te vieren? We zullen zien.
Tot zover, liefs van ons alle vier.

Op naar Suriname 12

Vandaag weer een echte dag oceaanzeilen.
Wakker worden, bijkomen in de ochtendzon en al snel stijgt het kwik tot 30°C. Gelukkig krijgen we een squall over en douche ik met de jongens in de kuip. Vannacht hadden we tijdens een bui al een kuipkussen gespoeld en tijdens deze bui is de andere aan de beurt. De kussens zijn nl een beetje zilt geworden de laatste tijd. Langzaam aan beginnen de jongens aan school. De een wat enthousiaster dan de ander. 'Maar het is nu toch kerstvakantie'. 'Jawel, maar straks zijn we op een mooi eiland, en nu kun je je vrije dagen verdienen'. Paula bakt scones en het leven is mooi. De ECH'o meldt dat ze een griend zien. We staren veel naar het blauwe nat, maar het is ons (nog) niet gegund, we zien helemaal niets. We luisteren naar het luisterboek van Harry Potter deel 3, de vuurbeker. en ondertussen gaan de laatste stukken tonijn in de pan, vanavond spaghetti met tonijn. De e-readers en mp4-spelers zijn opgeladen, de koffie is gezet, de boel is voor zover mogelijk opgeruimd. Klaar voor de nacht(wacht).
MPBG

Op naar Suriname 11½

Sorry dat het even duurde.
De SSB-zender / email installatie wilde niet meer.
Hij lijkt het weer te doen. Alles OK.
grt.
Marcel

Op naar Suriname 11

Holakidee,

Na een wat onstuimige nacht met flink wat buien die we letterlijk en figuurlijk omzeild hebben was het vandaag een rustig dagje. De zon schijnt weer volop en er staat een klein beetje wind. We schommelen daardoor wel gigantisch op de oceaandeing zodat de spullen met enige regelmaat uit de kastje komen zetten en ook wij zo nu en dan een behoorlijke schuiver maken. Helaas gold dit ook voor het beslag dus bleven er slechts 2 pannenkoeken per persoon over. 'T was wel lekker. Op dit moment zijn we nog 333 Nm van ons waypoint verwijderd. Er komt een klein beetje meer wind en hopelijk kunnen we vannacht weer een flink stuk zeilen. Vandaag hebben we de boot in kerstsfeer gebracht. Er fonkelen nu prachtige sterren en lampjes, Rudolf het rendier kijkt vanaf de lamp mee en de kerstkrans met een kerstmannetje dat ons een witte kerst wenst, houdt een oogje in het zeil vanaf het stuurwiel. Tot zover, liefs van ons allevier.

Op naar Suriname

Ola, ola,

Vandaag weer een mooie dag op de oceaan. De wind doet wat ie moet doen en waait zo'n 10 knopen. Er is een beetje zon en soms een verfrissend buitje, zodat we heerlijk in de kuip kunnen douchen. Bij het omzetten van de eerste watertank naar de tweede komen we voor een vervelende verrassing te staan. Het water is zout! Hoe dat kan weet niemand en gelukkig hebben we nog 40 liter kraanwater in cans en 30 liter in flessen, voorlopig hoeven we de bier/wijn/cola voorraad nog niet aan te spreken. We schieten weer een flink eind de goede richting op. De Echo blijft vissen maar het lukt niet, de vissen die om de boot heen springen bijten niet! De wind is nu op en we varen allebei op de motor. Erwin van de Echo zwemt naar ons toe en zo krijgen zij ook een paar flinke vismoten van ons. Een schrale troost, maar wel lekker. De vooruitzichten zijn goed al is er weinig wind voorspeld, we zullen zien. Tot zover, schommelende groetjes van ons viertjes.

Op naar Suriname 9

[9°24N, 44°01W zie waar zijn wij nu]
Tja, zo zijn we weer een dag onderweg.
En onderweg gebeurt altijd wel iets.
Maar laat ik beginnen bij afgelopen nacht. Er kwamen veel buien met redelijk wat wind er onder over ons heen. Om een lang verhaal kort te maken: we hebben allebei bijna niet geslapen. Vandaag een ietwat lome dag, waarin de wind totaal inzakt. Terwijk ik 's middags een beetje probeer bij te slapen wordt ik abrubt gewekt. VIS!
En wat voor een na een half uurtje worstelen blijkt dat er een knoepert van een tonijn aan de haak zit! De eerste! Als het nu maar lukt om hem binnen te halen. Voorzichtig trekken we hem dichter bij de boot. De Genua is een heel eind ingerold en de gang is uit de boot. Met handschoenen aan pak ik de (snijdende) vislijn. In mijn andere hand heb ik pampusbitter (niet te zui...) Hiermee gaan we hem verdoven, Ik trek de tonijn een beetje uit het water en geef em een flinke scheut uit de fles. Hij vind het heerlijk en klokt het markermeerbittertje naar binnen. Binnen mum van tijd is ie beneveld. Nu is het een koud kunstje om hem binnen te halen. Met een lierhendel verlengen we zijn roes naar een eeuwige slaap. Een tonijn en wat voor een: 75 cm lang en 8 kg zwaar. jammie!
Even verderop gooit een gefrustreerde ECH'o wel 5 lijnen overboord, maar helaas ze vangen niets.

Hartelijke groeten vanaf een stille oceaan
PMBG

Op naar Suriname 8

Hallo hallo,

Het weer is wat rustiger geworden, er staan kleinere golven en ook de wind is iets afgenomen (17 knopen). Dit is het zeilen waar wij van houden. We gaan best hard en het is comfortabel. Niemand is zeeziek en we werken hard aan school, smikkelen van het verse krentenbrood en gooien de hengel weer eens uit. Al snel hebben we een joekel van een mahi-mahi aan de lijn, helaas vlak voor we 'm aan boord hijsen, wringt hij zich los en hebben wij het nakijken. We zeilen met alleen de genua op, zodat we gelijke tred houden met de Echo, die maar 1 zeil kan voeren. Met de andere boten gaat het ook goed horen we 2x per dag via het radionetje. Tijdens het kindernetje worden er wetenswaardigheden uitgewisseld over vliegende vissen, het avondeten en waar de kinderen zich zoal mee bezighouden. Leuk! Bij de Echo is gisteravond bijvoorbeeld een vliegende vis door het luik naar binnen gevlogen en bij Margo in bed beland! Jakkes. Verder geen bijzonderheden, groeten van ons viertjes.

Op naar Suriname 6 [repost]

Dit bericht bleek niet op de site aangekomen, alsnog bericht 6:

Vandaag is een bewolkte dag met wind. We lopen ongeveer 6 knopen gemiddeld, wel lekker na de rustige motordag van gisteren. Drie keer hebben we beet gehad maar niets bleef aan de haak hangen, ja eentje dan maar die was nog zo klein, die hebben we terug gegooid. Dat wordt dus stampot met worst vanavond. Gijs is een klein beetje zeeziek maar reuze gezellig en Bram heeft nergens last van. De afgelopen nacht is goed verlopen, al kwamen we wel een helverlichte vissersboot tegen zonder AIS (positiesysteem)die ook niet reageerde op onze oproepen op kanaal 16. Heel vreemd en gelukkig letten wij goed op zodat we onze koers konden verleggen. Het broodbakken lukt prima, het brood rijst de pan uit en smaakt heerlijk, hmmm. Elke dag verzinnen en maken we een 'onderwegsnack' en vandaag worden dat mini tompoesjes, dat breekt zo lekker de dag. Terwijl ik dit typ, loopt de lijn van de hengel razendsnel af en schiet door z'n rem er is geen houden aan. Helaas, de vis schiet er af. Bij nadere inspectie blijkt dat er tandafdrukken op het aasvisjes zitten en er is 1 haak afgebroken. Een haai?? Tot zover dit bericht vanaf de Atlantische Oceaan.
Groetjes MPBG

Op naar Suriname 7

Hi allemaal vanaf een woelige oceaan.
Gisterenavond begon het flink te waaiien. De hele nacht zette dit door. Uiteindelijk voeren we met windkracht 6, flink weggerolde genua en dubbel gereefd grootzeil. 's Nachts riep de ECH'o ons op en meldde dat hun grootzeil gescheurd was. Balen. Vanmorgen hebben wij ook het grootzeil gestreken om een beetje bij elkaar in de buurt te blijven,en dat lukte. We hebben vandaag mooie foto- en videoshoots van elkaar kunnen maken.
Een hoogtepunt: vannacht zijn we ons halfway-point gepasseerd! Vanaf hier nog "maar" 882,5 myl (nu nog maar 817).
De wind is nu iets minder, maar de swell nog behoorlijk (ca 5 mtr).
We vermaken ons met boekjes lezen, school, spelletjes, de ssb en ook een beetje hangen.
Hartelijke groet vanaf de Moonrise
PMBG

Op naar Suriname 5

Hallo allemaal,

De nog te varen afstand staat op dit moment op 1060 Nm, we schieten al aardig op. De wind en golven zijn vandaag stukken minder, we kunnen eigenlijk niet zeilen. Via de marifoon spreken we met de Echo af om dicht naar elkaar toe te varen. Allebei varen we op de motor en ontmoeten elkaar midden op de oceaan. Het is echt heel erg bijzonder. We zwemmen in het heerlijke water 26.6 graden, gaaf! Onze thermosfles om zelf yoghurt in te maken is al op dag 2 stuk gevallen. Erwin komt een leenkan overzwemmen. Daarna ga ik een beetje yoghurt halen bij de Echo. Met het bakje in een zakje zwem ik met 1 hand boven mijn hoofd door de grote golven terug naar de boot. Hoera, weer verse yoghurt. De rest van de dag motoren we gezellig naast elkaar. Bram en Gijs luisteren naar Harry Potter, Marcel klust en sluit de inverter aan. Het zonnetje schijnt en de lucht is blauw, wij vermaken ons best.
Groetjes MPBG

Op naar Suriname 4

De dag begon lekker met nieuwe emails van familie. Overigens kunnen we de reacties op de site niet lezen aan boord.
Paula had 's-nachts al deeg gemaakt en bij het krieken van de dag stond het brood in de oven. Witbrood van Koopmans en zelfgeknutselde worstenbroodjes. Heerlijk ontbeten. Later bakken we nog een cake. de golven zijn behoorlijk afgenomen (van 5 naar 3 meter) en de wind is nog ca 12 knopen (was 20). We komen vandaag gewoon een beetje bij van al het geklots. We hebben de Echo weer gevonden. Die vaart nu drie mijl naast ons met ons mee. We gaan nu snel mailen nu we nog kans hebben op goede verbinding. grt. PMBG

Op naar Suriname 3

Hallo hallo,
Even een berichtje vanaf de grote Atlantische Oceaan. Alles gaat hier prima. De wind blijft blazen rond de 20 knopen en de golven komen keurig van schuin achter. Van ons mogen ze wel wat afnemen en dat gaat volgens de vooruitzichten dinsdag ook gebeuren. We hebben het ritme goed te pakken. De wachten verlopen soepel en iedereen krijgt stukje bij beetje voldoende slaap. De jongens werken hard aan school en verder vermaken we ons met vissen, lekkere hapjes maken, (voor)lezen en soms een spelletje. Op gezette tijden hebben we ssb-contact met de andere Nederlandse boten. Dan geeft iedereen z'n huidige positie op en Marcel noteert dat keurig in een staatje. Wij varen enigszins gelijk op met de Echo en ook daarmee hebben we regelmatig contact via de marifoon. Sinds vandaag hebben we ook een kinderradiocontact opgesteld. Erg leuk om de kinderen via de zender met elkaar te horen praten over snelheid, gevangen en verloren vissen en of er aan school is gewerkt.
Op dit moment is de motor aan om even stroom te draaien. Bram en Gijs vinden dat helemaal niet erg, want dan mag er een filmpje gekeken worden. Hoera! Tot zover, zonnige groeten van ons allemaal.

Op naar Suriname 2

Vandaag een prima zeildag, Weer geen vis gevangen, ze schieten allemaal van de haak. We hebben er maar weer een andere lure opgezet, waarvan we denken dat de haken beter zijn. Ondertussen zijn alle gekochte broodjes op. De laatste !!!frikandellen!!! zitten nu in de koekepan en de kinderen kijken Harry Potter. We hebben de motor stationair bij staan om stroom te draaien. De wind is behoorlijk, doch acceptabel. ca 20-21 knots de laatste 2 uur.
De golven zijn vervelender alles klotst, maar goed dan moet je maar niet de oceaan willen oversteken. We zien veel vliegende vissen en soms een dolfijn. Sinds een uurtje hebben we de ECH'o wer inzicht. Vannacht kunnen we elkaars lichtje in de gaten houden. We zijn hier dus niet helemaal alleen, al zijn de andere schepen buiten VHF bereik. Om 11 en 23 uur (UTC) houden we ons netwerkje en geven we elkaars positie door.
M.

Op naar Suriname 1

De kop is er af, de eerste 24 zijn gezeild (142 myl)
Het waait lekker, ca 20 knopen dus we gaan als de brandweer.
Op dit moment met dubbel gereefd grootzeil en half ingerolde fok.
We zien veel vliegende vissen en soms een springende dolfijn.
Nog geen vis gevangen, maar wel een hele grote aan de haak gehad. Na een half uur worstelen viel ie toch van het haakje (een dolfijnvis van meer dan een meter).
De zee is rommelig, er staan grote golven, geen brekers. Soms spettert de boot goed nat.

Groetjes,
PMBG

Op naar Suriname

Nog een uurtje en dan gooien we los. Water zit in de tanks, fruit en groente in de bakken. Verse broodjes en zelfs... frikadellen in de koelkast. De wind waait uit de goede hoek en blaast stevig. We hebben de La Luna en Seamotions vanochtend uitgezwaaid en getoeterd, reuze leuk. We hebben na deze hele gezellige drukke tijd op de Kaap Verden ook wel weer zin in een poosje rust en regelmaat. De zelf gemaakte yoghurt is gelukt en nou proberen of we het de hele oversteek vol kunnen houden. Hmm, elke ochtend corn-flakes met verse yoghurt. De weersvooruitzichten zijn prima, de eerste tijd 20 tot 25 knopen wind (mee) en dan zwakt de wind tot 15 knopen af. Prima dus.
We zullen duimen voor een mooie vorstperiode bij jullie zodat er lekker geschaatst kan worden. We zullen korte berichtjes op de site plaatsen. Heel veel groetjes van ons allemaal. Ps. temperatuur nog steeds 29 graden.

Hij kwam, hij kwam, die goede goede Sint

Het is erg gezellig zo op de steiger met alle Nederlandse boten. De sfeer in de haven is erg relaxed en iedereen is druk bezig met de laatste voorbereidingen. Daar hangt iemand in de mast, de volgende is met de motor bezig, kleine en grote klusjes worden nog even aangepakt, boodschappen worden gehaald, de was naar de wasserette gebracht. En dan is er zelfs nog voldoende tijd om uitgebreid te kletsen en borrelen. Kortom, we liggen hier prima :)

Al bij de vorige tocht merkten we dat de motor koelvloeistof verloor.

Da's niet best en dus besloten we om hier op Mindelo er gelijk een monteur bij te halen om mee te kijken en eventueel het e.e.a. te repareren. Al gauw kwam Carlos polshoogte nemen, hij was met Marcel eens dat de warmtewisselaar wel eens het probleem kon zijn. Afijn, Het hele bed van de jongens werd uiteen gehaald, Carlos duikt achter in de kooi en haalt de warmtewisselaar er in z'n geheel uit. Hoewel.... Met het eruit halen breekt hij en-passant een beugel af. Hmmm, nu lekt ie in elk geval echt!!! Hij neemt het ding mee en zal 't repareren, wij wachten in spanning af. We wachten lang af... Na enige telefoontjes, komt het verlossende woord: Morgen! Oké dachten wij, morgen kan ook best. Dan arriveert Carlos eindelijk, is de warmtewisselaar helemaal lek. Balen dus.. maar goed, om een heel heel lang verhaal kort te maken, nu 3 dagen later. Het is gelukt!! Met veel wachten, bellen, en wachten en bellen zit de warmtewisselaar gerepareerd en al weer op z'n plaats, kunnen de jongens weer heerlijk slapen en zijn wij gerust voor de oversteek.

Tja, en dan vijf december! Wat was het leuk. Van de Abel T. lenen we een echte jutten zak, we stoppen alle cadeaus met en zonder gedicht er in en leveren de zak af. Na het geheime wachtwoord over de marifoon doorgegeven te hebben, was het afwachten of de goede Sint onze boot kon vinden. En ja hoor. Nog geen 5 minuten later werd er hard gebonkt en vlogen de kruidnootjes in de kuip! Met heerlijke speculaas (dank aan Tante Sint Elizabeth), chocolade kruidnootjes (dank aan juf Sint Laura), banketstaaf en marsepein (dank aan opa Sint Henk en oma Piet Jolanda) én met warme chocolademelk met slagroom kon het heerlijk avondje beginnen.

In 30 graden, gekleed in nauwelijks iets meer dan een onderbroek en in het stik donker werden wij allemaal gruwelijk verwend. Eén gedicht kan jullie niet onthouden, dat was zo vreselijk leuk.

"Van Sint voor mama,

Sint zat eens te denken, wat hij jou dit jaar zou schenken.

dat bedacht hij even, maar hij had op zijn verjaardag nog niets geschreven.

dus zal verstekelingpiet jou geen gedicht geven." Terwijl ik het gedicht las, zat Gijs verdekt opgesteld in de achterkooi. Na het gedicht, springt hij te voorschijn, compleet verkleed, en zegt: 'Ik ben verstekelingpiet, maar een gedicht, dat heb ik niet'. Geweldig bedacht en de sfeer zat er meteen helemaal in. De jongens zijn heel blij met een echt horloge, etui's, een chocolade letter en nog meer moois. Marcel kan de blits maken met zijn nieuwe zonnebril met ledlampjes en... wanneer hij met zijn hoofd naar voren buigt, omdat hij bijvoorbeeld in slaap valt, klinkt er fure elise schel en vals uit de pootjes. Super cool dus!

We houden een erg gezellig steiger eet- en drinkfestijn met alle Hollandse boten in de haven en voor anker. Super leuk en erg lekker. Vooral de gerookte vis op de bbq. is heerlijk. Ook kluiven we onze vingers bijna op bij het eten van frikadellen met mayo, ketchup en uitjes! Verder bestaan de dagen uit school, nieuwe Nederlandse boten verwelkomen, zoals de Wizard en de Seamotions die beiden vandaag arriveerden. Leuk!

En het verder klaar maken van de boot. Vooralsnog is de planning om donderdag te vertrekken. Kerst in Suriname is het plan, maar... plannen zijn er om gewijzigd te worden. Het zou

ook nog zo maar eens kerst op de oceaan kunnen worden of Kerst in Frans Guyana. We houden jullie op de hoogte.

Foto up-date 2

Snorkelen of duiken? Nu maar liever niet!

Om de beurt kijken we in het 'blauwe oog'.

En wat ziet Gijs daar?

Tja, niet echt spectaculair. :)

De zoutwinning op Sal Bizar om te drijven op dit enorme

zoute water.

Bijkomen in de strandtent.

Foto up-date 1

De prachtige baai van Santa Maria

Opa en oma arriveren en zijn blij verrast.

De nauwe ingang van de havenkom.

Heerlijk eten met uitzicht over boot in de baai

Sal - Sao Vicente

Hallo allemaal,

Hoera! We hebben weer internet. Wat geweldig zeg, al die berichten en mailtjes. Het is heerlijk om te lezen en wat fijn dat jullie allemaal zo betrokken zijn. Na een fantastische week in de baai van Santa Maria op Sal met opa en oma zijn we nu aan in Mindelo op het eiland Sao Vicente. Maar eerst even bijpraten over de afgelopen week. Het was zonder meer heel erg leuk. Samen met de Seamotions, Galilea en opa en oma zijn we het eiland gaan bezichtigen. Op zich is het eiland Sal niet zo interessant qua cultuur en architectuur, maar de twee bezienswaardigheden die er zijn hebben we bekeken. Te weten: het blauwe oog (blue hole) en de oude zoutwinning in een krater. Het blauwe oog is een natuurlijke opening waar de zee van onder af in stroomt en wanneer de zon op het hoogste punt staat en precies in het gat schijnt kleurt het water prachtige blauwe. Ook is er een indrukwekkende inham met rotsen waar de zee in- en uitstroomt. In de folders en ook volgens onze gids is deze inham bij uitstek geschikt om te duiken of snorkelen dat wil zeggen als de zee rustig is. En dat was het bij ons absoluut niet. Indrukwekkende golven sloegen te pletter tegen de rotsen en de gids was doodsbenauwd dat de kinderen te dicht bij de rand zouden komen. Gigantische watermassa’s spatten hoog op om met donderend geraas omlaag te komen. Heel spectaculair. Het blauwe oog was niets meer dan een gat in de grond, de zee was namelijk zo hobbelig dat het hele effect verloren ging. Vervolgens gingen wij luid zingend in het busje, via de stoffige zandweg naar de krater. Van de zoutwinning zelf hebben we niet zoveel mee gekregen het ging meer om het drijven op het enorme zoute water. Wat een rare gewaarwording was het, om zo te drijven op een laagje water. Ook de kinderen genoten en waren compleet wit uitgeslagen toen we na een lange drijfpartij op weg naar de douches gingen. Het was Vet - Cool! Volgens Bram en Gijs.

1 december gaan Marcel en opa gaan samen uitklaren en de scheepspapieren halen in Porto da Palmeira en treffen daar… nieuwe bekenden. De Echo (Belgie) en de Abel T. (Nederland) die we al ontmoet hadden bij de vertrekkersbijeenkomst in Nederland. Wat een leuk weerzien, we proberen de hele reis al om elkaar ergens te treffen maar tot nu toe is dat niet gelukt. De Abel T en Echo zullen ’s middags ook naar de baai komen en we spreken af om de volgende dag lekker bij te kletsen op het strand. ’s Avonds eten wij met opa en oma het laatste avondmaal in het restaurantje met uitzicht over de baai en de boot. En dan is het heel jammer maar is de vakantie van opa en oma om en moeten we afscheid nemen. Wij stuiteren over een hobbelige oceaan bootwaarts en opa en oma vliegen terug naar een koud, wit Nederland. De deining op de oceaan neemt toe en we liggen goed op de wind maar dwars op de golven. We slingeren en stuiteren de hele nacht en doen geen oog dicht. De volgende ochtend nemen de golven eerder toe dan af en we twijfelen. Blijven we in deze baai of varen we maar verder. Dan krabt een catamaran met z’n anker en kruipt verder en verder naar achter. Zover dat hij bijna de Abel T. raakt. Wanneer de eigenaar wakker gefloten, geschreeuwd en geklopt is, haalt hij wel z’n anker op maar start z’n motor niet. Gevolg… fikse schade voor de cat en gelukkig geen schade voor de Abel T. Het is en blijft hobbelig en rommelig en iedereen is de golven zat. Dus niks lekker bijkletsen op het strand, we gaan anker op en door naar Mindelo. Zodra we varen ligt de boot rustig, héhé, eindelijk kans om koffie te zetten. We varen in een keurige 22 uur met een gemiddelde 15 knopen wind naar het eiland Sao Vicente. De nacht is warm en aardedonker om ons heen fosforesceert het water en zien we de toplichtjes van de vier Nederlandse boten. Leuk hoor om zo met elkaar te varen. We snoepen kruidnootjes, zingen Sinterklaasliedjes in korte broek en hemdje, raar en leuk tegelijk. Na een prima tocht leggen we om 09.00 uur aan in Mindelo. ’T Ligt hier heerlijk rustig J

Santa Maria - Sal

Het baai van Santa Maria is mooi. Prachtig wit strand, waanzinnig blauw water en wij dobberen, zeg gerust stuiteren zachtjes achter ons anker. Wat een heerlijk weerzien was het toen we opa en oma ophaalden van het vliegveld. Geweldig! We reden meteen door naar het appartement om daar bij te kletsen en te knuffelen. Nog voor opa en oma ook bij het appartement arriveerden, werden wij al meteen door Mr. P. (een enorm donkere senegalese man) het souvenierwinkeltje ingetrokken. Mr. P. vertelde trots dat hij vader was geworden en gaf Bram, Gijs en Marcel een prachtig kettinkje. Tja, en nu moesten we natuurlijk wat kopen in zijn winkeltje zodat hij kokos en melk voor zijn baby kon kopen. Jajaja, mooi verhaal. Maar natuurlijk wilden wij het feest nie bederven en waren dus al in het bezit van olifantje en beeldje van hout toen opa en oma met grote koffers uit het busje stapten.
Fantastisch om alle verhalen uit de kou in Nederland te horen, grote stukken oude kaas in ontvangst te nemen en Bram stond zowaar te juichen bij het zien van twee stukken ontbijtkoek. Kortom, het is een feestje. Bij het appartement van opa en oma is een mooi ZOET zwembad. Dat hebben we lang niet meer gezien en maken er dan ook dankbaar gebruik van. Ook is er een inhammetje vanuit de zee. Weliswaar met een vrij smalle ingang maar met een beetje timing kunnen we daar met de bijboot prima op of net achter een golf naar binnen surfen en de boot op het strandje trekken. Dat scheelt een hele klim met een ladder en een wandeling die we anders zouden moeten maken. Ook de Seamotions maakt gebruik van het inhammetje en zo zitten we soms aan de thee en soms aan de wijn bij opa en oma. Leuk! Tijdens het zendrondje van 21.00 uur horen we de Seaquest opeens. Dat is langgeleden, zo lang dat we ons al bijna zorgen maakten. Maar alles is prima in orde en ook zij denken erover om naar de Kaap Verden te gaan om de westenwind (tegenwind) even af te wachten. Misschien, zo zegt Huib-Jan lukt het om naar Sal te komen, maar het is wel om. De volgende ochtend geloven we onze ogen niet, is dat de Seaquest die de baai binnen vaart? En ja, wat een leuke verrassing. Maren, hun dochter is vandaag 6 jaar geworden en krijgt op deze manier een feestje uit duizenden. 's middags vertoeven we allemaal in en op het strand. De kinderen vermaken zich prima in de golven en ook Marcel en Huib Jan surfen met of zonder board de golven af.
De volgende dag vertrekt de Seaquest naar het eiland Sao Vicente - Mindelo en blijven wij nog heerlijk wat dagen genieten met opa en oma.

NB. We doen echt erg ons best om de site bij te houden maar het is niet zo makkelijk i.v.m. verbinding maken met internet. Hopelijk snel weer een stukje met foto's.

Kaap Verder eh... Kaap Verden

Na een prachtige week zeilen en motorzeilen zijn we nu echt aan in Porto Da Palmeira. De Seamotions is al een dag eerder aangekomen en verwelkomen ons. Leuk! Op het eerste gezicht ziet het eiland Sal er wat droog en dor uit. 5 heuveltoppen steken her en der de kop op en verder is het vooral geel/groenig. We ruimen de boot wat op, proberen wat bij te slapen en te begrijpen dat we er echt zijn. De Kaap Verden, wat een mijlpaal! 's Middags gaan we met de bijboot naar de kant. We knopen de bijboot vast aan de rotsen en klauteren omhoog. Op de kade wordt vers gevangen vis op de stenen schoongemaakt door de lokale bevolking. Opzwepende ritmische klanken zweven ons tegemoet vanuit een restaurantje. De temperatuur is ongeveer 28 graden. Met al ons vuilnis en de paspoorten onder de arm wandelen we de 'hoofdstraat' in. Onder een eenzame boom zitten twee mensen. De man staat op, stelt zich in keurig Engels voor als Patrick en wijst ons de weg naar de vuilcontainer. Wanneer we terug komen wacht hij ons al weer op en vraagt of we even in zijn souvenierwinkeltje willen komen kijken. Tuurlijk willen we dat. Hij heeft cd's, waaronder 1 van zichzelf, veel instrumenten, sieraden van kokosnoot, haaientanden, vissenruggengraat en zo meer. In de winkel is ook Jennifer, ze eet net en vertelt ogenblikkelijk wat ze eet, waar het van gemaakt is en hoe het heet (katjoepo?). De kinderen omarmen onze benen en kijken ons met grote zwarte ogen belangstellend aan. Wanneer we uitgekeken zijn, biedt Patrick aan om het lokale spelletje (houten knikkers in een keurig houten doosje) de volgende keer uit te leggen want dat willen we misschien wel kopen? Dan kuiert hij op z'n gemakje mee om het politiebureau aan te wijzen, het winkeltje met levensmiddelen, het watertappunt en de capitaneria. We willen wel een fles drinkwater kopen maar hebben nog geen lokaal geld. 'Geen probleem' Patrick schiet het even voor en straks kunnen we het 'm terug betalen. Onze eerste indruk van de Kaap Verden is dan ook top! Wat een vriendelijke mensen en wat een heerlijke sfeer. Een muurtekening laat een man met ezel zien, de ezel zegt: 'no stress!' En inderdaad dat straalt dit hele dorpje uit. Uiteindelijk hebben we in twee dagen een stempel in ons paspoort, zijn we ingeklaard, liggen onze papieren bij de capitaneria, hebben we heerlijke verse broodjes en twee cannen water. We zijn geaclimatiseerd!'s Avonds eten we met z'n achten bij een Italiaan, voor pizza's is de keuken te klein maar hij kan wel lasagna en spaghetti maken. Het wordt een gezellige avond, de jongens voetballen met de plaatselijke jeugd en zijn erg in trek. Een stukje bij ons vandaag wordt muziek gedraaid en met z'n alles dansen de kinderen in het rond. 'Wel moeilijk, hoor mam' verzucht Bram als we weer aan boord zijn. 'Vooral, die ingewikkelde Afrikaanse snelle bewegingen'. Maar leuk was het wel!
De volgende middag gaan Coos en Marcel op telefoonkaartjacht, de motor krijgt een kleine beurt en dan gaan we anker op en motoren naar de volgende baai. Baia de Santa Maria. De wind is wat gedraaid en er staat aardig swell. Het ziet er hier compleet anders uit. Een prachtig wit strand, hotels en hotels in aanbouw en mensen op het strand. Er liggen ongeveer 10 boten voor anker, waaronder 'de Oosterschelde' uit Rotterdam. Een indrukwekkende driemaster die we al eerder in La Palma zagen liggen. We blijven aan boord, zwemmen in het enorm heldere warme water en gaan redelijk op tijd naar bed. Morgen (25 november) komen opa en oma aan! Hoera, we hebben er reuze zin in.

aangekomen op Sal Kaap Verden

We zijn er. Om 10:40 uur (UTC) kwamen we aan in de baai bij Porto da Palmeira (zie link volg ons op de kaart)
Inmiddels liggen we achter het anker, zijn de zeilen opgedoekt en ligt de bijboot in het water. Zo dadelijk gaan we inklaren.
statistieken:
gevaren tijd 137,5 uur,
afstand: 751 myl (hemelsbreed)
gem snelheid: 5,46 knopen
De motor heeft 53 uur gedraaid, maar dat was ook deels om stroom op te wekken.
Nu eerst koffie en een beetje bijslapen.

Groetjes,
M

onderweg naar Kaap Verden (5)

Hier een bericht van Bram
Gijs en ik zijn de afwas aan het doen, dat is wel leuk, het is bijna klaar. Daarna gaan we een spelletje spelen. Lekker met een kopje thee of koffie. Na het spelletje gaan we zenden met andere boten die hier ook varen. Daarna gaan we naar bed. Morgen zijn we aan om ongeveer 11.00, en dan kunnen we lekker spelen met Tico en Sil(Seamotions). Het was vandaag een leuke dag we hebben drie dolfijnvissen gevangen, nada gegeten en bij eentje zat de haak er zo diep in dat we 'm een beetje sterke drank hebben gegeven om hem te versuffen en toen hebben we het haakje afgeknipt en eruit gehaald. Er kwam een hele grote tweemaster voorbij en hij is in Nederland gebouwd, ze spraken Engels. sv.treshombres.com Het is een zeilend vrachtschip, echt cool! Zij gaan naar Bonaire.
Groetjes Bram

onderweg naar Kaap Verden (4)

Weer een mooie dag op deze grote oceaan. Een groep dolfijnen zwemt gezellig met ons mee, een vliegende vis wordt door Bram van het dek afgeplukt en terug geworpen in zee. Er is weinig wind en de golven zijn laag en traag. Het zonnetje schijnt en wij vermaken ons met lezen, luisteren naar Harry Potter en koken en bakken. Alles gaat prima!
x P

onderweg naar Kaap Verden (3)

Weer een prima dag gehad hier op de oceaan. We raken echt helemaal ingeslingerd. Vandaag hadden we een prima visdag. 1 bonito en 1 dolfijnvis. Ook hadden we een meters lange tonijn aan de lijn. Deze was zo sterk dat de metalen sluiting tussen aas en vislijn uit elkaar gebogen is. Helaas niet gevangen dus. Had trouwens er niet bij gepast in de koelkast.
We zijn over de helft. Dat hebben we vanmiddag bescheiden gevierd, gelijk met het (al) gepasseerd zijn van de Kreeftskeerkring.
Het weer is prima, gewoon ca 25 graden, wind schuin van achter ca 15 knopen.
De zee is soms vlak en soms rommelig. Op dit moment staat de motor bij om stroom te draaien. We consumeren toch nog te veel amps. Bovendien varen we naar het zuiden dus de zonnepanelen staan net niet lekker op de zon gericht.
Vandaag 2 andere boten gezien: een 38 meter lange zeilboot met de naam:P2 en 1 vrachtschip.
Iedereen houdt zich wel. Geen last van zeeziekte.
Grtn, Marcel

onderweg naar Kaap Verden (2)

49 uur gevaren, nog 475 van de 755 myl te gaan.
Vanmorgen hebben we een dolfijnvis gevangen. Die gaat nu de pan in. Bram en Gijs werken aan school vnl rekenen. De zee is een beetje onrustig, veel verschillende golfbewegingen door elkaar. Het waait redelijk 15-20 knopen. Over een dag of 2 zal dat afnemen. Alles gaat hier ok. Vanmorgen heb ik het roer nog even gesmeerd, de as piepte soms enorm (heel irritant) We brengen de dag door met lezen, slapen, harry potter luisteren en eten. Niet onvermeld mogen blijven de heerlijke broodjes die Paula en Bram hebben gebakken! Echt heel luxe deze reis.
grt. M.

onderweg naar Kaap Verden (1)

Een heerlijke dag op de oceaan. Soms zeilen we, soms motorzeilen we.
De wind komt erg van achteren in en de zeilen klapperen dan nogal.
Heerlijke spaghetti gegeten, helaas zonder vis, we hebben nog niets gevangen.
Wel al 8 hoofddstukken Harry Potter (deel1) met elkaar beluisterd.
De Seamotions is ons vanacht voorbij gelopen en nu al buiten bereik van de VHF.
Straks spreken we elkaar met de ssb.
grt.
M.

Onderweg naar Kaap Verden

He he, het is zover.
We zijn onderweg naar de Kaapverdische Eilanden.
We denken er zo'n 7 dagen over te doen en zullen proberen regelmatig een positieupdate te doen (link volg ons op de kaart)
tot zover dit korte berichtje, wij gaan nu pannekoeken bakken Yeah!

grt.
M

Boodschappen en...

Net als alle andere boten gaan wij nu dus echt INSLAAN! Met de lijsten in de hand, twee geoefende 'halers' en pa en moe die opdrachten geven belandden we na een uurtje of wat met twee volle karren bij de kassa. We kunnen de komende maanden weer allerlei lekkernijen maken en zijn ook weer volop voorzien van douche-spul, scheermesjes, wc-papier, etc. Via een strategische route met zo min mogelijk stoepje-op stoepje-af komen we met de karren bij de boot aan. Tja, nu volgt actie nr. 2. waar laten we dit alles? Alle jongens gaan naar de kapper en ik haal de kasten leeg en berg het meeste op. 's Middags halen we nog het één en ander en voldaan zitten we 's avonds bij de lokale Chinees. Nog één lading met meel, water en (fris)drank en wij zijn klaar. We bedenken welke klussen nog gedaan moeten worden. De lieren moeten nog 'even' schoongemaakt worden, de ramen gelapt en de kleding gewassen en uitgezocht, verder van alles opruimen en schoonmaken, genoeg te doen dus. 's Avonds terwijl ik m'n tanden poets en Marcel al op bed ligt, zie ik uit m'n ooghoek een beweging. Wat was dat... ? Een beestje?! Met ware moed en doodsverachting vang ik het beest. Marcel slaapt nog niet en samen bekijken we m'n vangst. Zou het, nee toch of toch... En ja hoor. We hebben ze, ongenode kleine snel voortplantende Kakkerlakken! es ha ie tee! En daar gaat onze planning, i.p.v. nog een keertje boodschappen doen, wat klusjes en lekker genieten, halen we alle boodschappen weer te voorschijn. Alle etiketten week ik van de potten, alle kasten worden leeggehaald, schoongemaakt en bespoten. Daarna volgt de badkamer, de slaapkamers, de bakskisten, kortom alles maar dan ook alles wordt grondig leeggehaald, schoongemaakt en ingespoten. Ook zetten we de kakkerlakhotels neer. Mooie benaming voor lok- en vangdozen, die gelukkig prima werken. We zijn blij dat we deze in grote getale bij ons hebben. In de dagen die volgen zijn we alleen maar bezig met de boot binnenste buiten te keren en overal te spuiten, mevrouw Helderder is er niets bij. In de namiddag komen we even lekker bij tijdens de borrel bij de Seamotions. Het is erg gezellig en we luisteren o.a. naar de verhalen over 'de crew' die sommige boten komen versterken tijdens de oversteek. Naast de extra handen en gezelligheid, zijn er toch ook wat zorgen. Geannuleerde vluchten waardoor het erg spannend wordt of de planning gehaald wordt, bemanning die er op het laatste moment toch maar van af ziet, vreemde bemanning aan boord die al dan niet hard werken... Wij hebben en willen geen bemanning, daar is de boot ook niet groot genoeg voor, toch rijst er dan een klein plannetje. Zullen we onze snelle, zeer zeewaardige en vooral kleine vriendjes in gevangenschap opleiden tot volwaardige bemanning? We hebben er al een stuk of 10, dus... Na enig nadenken verwerpen we dit plan. Nee, we doen het toch maar niet. We verklaren de kakkerlakken de oorlog en ook al zijn ze nu nog met meer... over een dag of wat zijn wij weer in de meerderheid. We besluiten er hier nog één dagje aan vast te plakken. Morgen doen we de resterende boodschappen en klusjes. Woensdag vertrekken we met een haast klinisch schone boot naar de Kaap Verdische eilanden.

Tot zover, groetjes van ons allen!

La Gomera

De eerste dag bekijken we het dorpje, zoeken de 'grote' supermarkt waar we onze grote boodschappen zullen inslaan en wandelen in de buurt rond. Het is super relaxed. in de haven liggen boten die dezelfde plannen hebben en iedereen is rustig aan het voorbereiden. Leuk! De supermarkt voldoet aan de verwachting en eenmaal weer aan boord gaan we met de lijstjes aan de slag. Tja, hoeveel rijst, macaroni, crackers, koekjes, chips, meel, saus, puree, jam, water, etc. zullen we nodig hebben tot het einde van het jaar... De dagen vullen zich met denkwerk, vissen, wandelen, wat klusjes en Marcel duikt voor de eerste keer met z'n eigen duikflesje om een gevallen ringetje van de buitenboordmotor op te duiken. Het lukt! Op vrijdag huren we een autootje om het eiland te bezichtigen. Samen met de Seamotions gaan we op ontdekking. Het eiland is prachtig, erg groen en na elke bocht zouden we wel een foto

willen maken van de adembenemende vergezichten. We maken een mooie wandeling door oeroude bossen, met mosbegroeide bomen. Regelmatig komen we langs stroompjes/beekjes en onze Hollandse dijkenbouwers kunnen zich niet inhouden.

Van grote en kleine stammetjes worden hele dijken en dammen gebouwd, de jongens gaan helemaal los. We lunchen heerlijk in een gezellig restaurantje met wederom prachtig uitzicht. Na het eten rennen de jongens vooruit, ze kennen nu de weg en zijn al weer druk aan het bouwen als wij ook aankomen. Dan rijden we slinger-de-slang omhoog en omlaag. Rond 17.00 zijn we weer bij de boot, op tijd voor de lampionnenoptocht ter ere van St. Martin (Sint Maarten). De jongens hebben mooie lampionnen geknutseld en het lijkt ons leuk om een lokaal feest mee te vieren. Haha, mooi niet. Het is de Duitse enclave die hier op La Gomera woont en vastbesloten is om het 'Duitse' Sint Maarten ook hier een traditie te laten worden. De organiserende moeder-overste is helemaal opgetogen, in plaats van de 6 gezinnen van vorig jaar heeft ze nu al 60 inschrijvingen. Het werkt dus! Onze 'grote' jongens staan een beetje te schutteren met hun lampionnetjes maar leuk is het wel. Wanneer het donker genoeg is, start de optocht ('n rondje in het park) en wie lopen er voorop? Juist, 4 Hollandse knapen stappen stevig door met hun lampion in de hand. Na een half rondje hebben zij het wel weer gezien en we besluiten rechtsaf te slaan, het park uit en weer richting de boot. Niet erg Spaans dus maar we er veel lol om gehad.

La Palma - La Gomera

De wekker doet het niet! Gelukkig heeft Marcel een ingebouwd klokje en om 05.15 uur schiet hij wakker. Half zes varen we in het pikkedonker uit. Er is weinig wind, een lange trage deining en

we motoren op ons gemakje richting La Gomera.

Nog voor zonsopgang werpt Marcel z'n nieuwe hengel met superaas uit. Misschien eten we wel tonijn of dorade bij de lunch. Het aas doet z'n werk en vlak na het ontbijt hebben we beet. et is een joekel van een vis, wanneer we 'm bijna binnen hebben springt de vis meters omhoog en werkt zich op deze manier los. Jammer maar helaas. De jongens werken aan school, de zon schijnt en weer hebben we beet! Toch werkt ook deze vis zich los en hebben wij het nakijken. Dat wordt gewoon een boterham met pasta. Dan worden we verrast door een grote groep dolfijnen, een heerlijke onderbreking van het schoolwerk. Het is een grote groep en ze zwemmen en dartelen om ons heen, het is en blijft geweldig, we worden er zo blij van allemaal. Wanneer de dolfijnen weg zwemmen en de jongens net weer over de werkbladen gebogen zitten, komt de tweede school dolfijnen. Het zijn grotere met vlekken. De aller knapste dolfijn springt hoog uit het water draait drie keer om z'n as en plonst sierlijk in het water terug. We genieten. Na nog een derde traktatie is de koek op en zeilen we heerlijk verder. Rond vieren komen we de haven binnen met hoop in ons hart op een plaatsje. Dat is hier namelijk helemaal niet vanzelfsprekend en ondanks de etterlijke telefoontjes van Marcel met 'Gabriella' zijn we er niet helemaal gerust op. Gelukkig kunnen we aan een andere boot aan de wachtsteiger, ook wordt ons beloofd dat zodra er een box vrij komt, wij daar mogen liggen. En aldus geschiedde, ten tijde van dit mailtje liggen we heerlijk rustig in een box. La Gomera doet gelijk goed aan, de sfeer in de haven is plezierig, het dorpje ook en het lijkt ons helemaal geen straf hier een aantal dagen te verblijven.

La Palma 3

Zaterdag 6 november

Wanneer we wakker worden vertelt Bram meteen dat hij oorpijn heeft. Oh nee, niet vandaag! Vandaag gaan we duiken!!! We hopen er maar het beste van, pakken de zwemspullen, Bram krijgt een asperientje en dan rijden naar de andere kant van het eiland. Eerst gaan we naar opa en oma. We vinden het appartement en drinken heerlijk koffie. We vieren onze verjaardagen en worden schromelijk verwend. Bram en Gijs krijgen een prachtige camera, Marcel 10 meter kabel en ik een eigen mp-4 speler. Hoera, nu mag Anouk heel hard en heel vaak!! Ook de reserve motoronderdelen, het Suske en Wiske en Donald Duckboek, Hollandse kaas en deel 2 van Tommy Pondsteen worden juichend begroet. We kletsen lekker bij met opa en oma en rijden met z'n allen naar de duikschool. Marcel en de jongens gaan duiken, ik heb nog steeds last van mijn oor en sla over. Ze krijgen instructie, passen de (veel te grote) duikpakken en rijden naar het strand. Onder toeziend oog van opa en oma gaan Marcel en Gijs het eerst het water in. Gijs waggelt met het grote pak, fles en duikbril als een soort pinguïn naar de branding. Hij ziet er geweldig uit! Marcel gaat samen met Nanneke duiken en Joost neemt Gijs onder zijn hoede. Na 15 minuten duiken krijgt Gijs het echt te koud. Hij weet dit keurig in duikgebarentaal te vertellen en ook dat hij naar boven wil. Daarna is Bram aan de beurt. Terwijl Gijs nog in geuren en kleuren vertelt hoe mooi het is en welke vissen er zwemmen, komt Bram al weer boven. Wat een pech, hij kan niet klaren. Al na een halve meter onder water doet zijn oor enorm pijn. Het was te verwachten, maar toch. Teleurgesteld en zonder een vis gezien te hebben waggelt ook hij het strand weer op. Het is duidelijk, we moeten nog een keertje. Na 51 minuten komen dan ook 'eindelijk' Marcel en Nanneke boven water. Helemaal enthousiast! Barracuda's, een vlinderrog, de tentakels van een hele grote inktvis, papagaaivisjes en nog veel meer moois hebben ze gezien. Iedereen komt lekker bij met een drankje op 't terrasje. Dan rijden we met een korte stop bij opa en oma's appartement bootwaarts. Bij de supermercado doen we nog wat boodschappen, we eten wat en 's avonds drinken we nog een glaasje bij de Seamotions. Het was een reuze leuke dag.

Zondag 7 november

Het oor van Bram doet (bijna) geen pijn meer en om de schade een beetje in te halen gaan 'de mannen' snorkelen in een baaitje hier niet ver vandaan. Volgens Joost en Nanneke van de duikschool is er daar heel veel te zien onder water. In wetsuit en gewapend met flippers, snorkels en brillen gaan de 2 papa's en 4 kinderen met de bijboot op pad. Moeders blijven thuis en doen.... (zielig he?). Na ruim 2 uur komen de heren opgetogen, koud, nat en vol verhalen 'thuis'. Na een warme douche, lekkere kop soep en een filmpje is iedereen weer warm. 's Middags komen opa en oma op bezoek. We kletsen gezellig, eten heerlijk pizza en gaan met een hele volle buik vroeg naar bed. Het was een échte zondag.

Maandag 8 november

Deze dag staat geheel in het teken van opruimen, voorbereiden en zo meer. Opa en oma komen afscheid nemen want dinsdag rond 05.00 uur zullen we losgooien en naar La Gomera varen. De volgende berichten komen dus van dit (voor ons) laatste Canarische eiland.

La Palma 2

Mensen, wat een feestje hier. Het eiland is ontzettend mooi, groen en lieflijk. Op donderdag rijden we met de bemanning van de Seamotions met 2 gehuurde auto's een enorm eind om een wandeling te gaan maken door een mooi stuk natuur met tunnels en ik weet al niet meer. Gewapend met proviand, zakmessen, warme truien en zaklampen rijden we hoger en hoger. De asfaltweg houdt op te bestaan. Over een zanderig paadje rijden we verder en verder. Bocht in, bocht uit. Er komen gaten en kuilen in de weg, de weg wordt ook wat modderig. We laten ons niet uit het veld slaan en rijden verder. Er zijn plassen, haarspeldbochten, soms even een beetje slippen, soms zitten we een beetje vast in een kuil. Maar dóór zullen we gaan. Dan beginnen zich enkele zweetdruppeltjes te vormen op de voorhoofden. Handen worden nog iets vaster om het stuur geklemd. Ahum... is dit nog verantwoord? Na nog een drietal bochten komt het verlossende antwoord van een taxi-bus-4-wheel-drive. No! De weg wordt alleen maar erger en met onze kleine auto's met weinig profiel op de banden is het niet te doen. We keren om en gaan voor plan B. Uiteindelijk rijden we via de gewone weg naar een vertrekpunt en daar maken we een makkelijke, mooie en gezellige wandeling hoger en hoger tot we de top (uitkijk)punt bereiken. Op de trap lunchen we. De jongens vermaken zich uitstekend, leggen de afstand bij twee keer af en nemen elke keer een klauterstuk i.p.v. de weg. Ook zien we spectaculaire afdalingen van deze bergbeklimmers in spe. De zwemspullen liggen al klaar en we rijden door naar Club Nautico de La Palma waar een heerlijk zout zwembad ligt te wachten. Met ons havenpasje kunnen we zo naar binnen lopen en binnen de kortste keren liggen we op een ligbedje of in het zwembad. Heerlijk om het luie zweet eraf te zwemmen en bij te komen. We eten aan boord en gaan veel te laat slapen.

Vrijdag 5 november

Vroeg uit de veren. Douchen, spullen pakken, brood halen en op pad. Om vijf voor negen rijden we het vliegveld op. Na een korte wandeling kunnen we opa Henk en oma Jolanda in de armen sluiten. Wat leuk! We kletsen even kort bij en dan gaan wij op pad voor alweer een wandeling en opa en oma rijden richting appartement. We spreken af voor morgen.

We rijden helemaal naar het zuidelijke puntje van La Palma. We parkeren de auto op het parkeerterrein van de vulkaan en bekijken in het bezoekerscentrum een korte film over de meest recente uitbarsting van 1971. Dan wandelen we in het zonnetje en met een gigantische wind om de oren over de rand van de krater. Mooi en indrukwekkend. We kunnen daar nog een wandeling van een uur of wat maken naar beneden maar besluiten dit niet te doen. Het is erg warm (31 graden) en wat lopen in het koele bos, spreekt ons meer aan. We rijden naar (zoek ik nog even op) en maken daar een officieuze wandeling die lang maar prachtig is. De hagedisjes/dissen schieten voor onze voeten weg, we banen ons een weg door reuze-varens en komen uiteindelijk via het geijkte pad weer bij de auto. Dan lokt het zwembad weer en in de laatste zonnestraaltjes die nog net over de bergtop heen komen, koelen we heerlijk af en zijn weer schoon. 's Avonds eten we met de bemanning van de Seamotions heerlijk bij Club Nautico. De omgeving is prachtig, het eten is lekker, het gezelschap is goed. Kortom een prima afsluiting van een heerlijke dag.

La Palma

Keurig op tijd vertrekken we uit Puerto San Juan en varen de donkere oceaan op. Het is droog, de wind waait uit de goede hoek ongeveer windkracht 2. We varen het eerste stukje op de motor maar kunnen dan al snel de zeilen hijsen. We varen aan de wind, liggen op één oor en wat gaat het hard. Langzaam wordt het lichter en komen we in de acceleratie zone, in deze zone trekt de wind al gauw aan met 10 tot 15 knopen extra. We reven het grootzeil en zo samen met de klein fok zeilt het prima. Wanneer de wind nog meer aantrekt zetten we ook het tweede rif en zonder aan snelheid in te boeten varen we La Palma tegemoet. Het zonnetje schijnt, de lucht is blauw... en wij luisteren naar deel 2 van Koning van Katoren van Jan Terlouw. De golven zijn hoog, traag en rollen schuin van achter binnen. Keurig tilt de boot haar kontje telkens weer op en glijden de golven onder ons door. We gaan giga hard en genieten. We varen de acceleratie zone weer uit en halen er weer een rif uit, nog geen half uur later zetten we het rif er weer bij vanwege een bui. Zo gaat het de hele dag. Dít is zeilen, alert zijn, trimmen, goed de wolken en de wind in de gaten houden, we zijn er maar druk mee. Veel eerder dan verwacht komt La Palma in zicht. De Seamotions die ook naar La Palma vaart en later vertrokken is, haalt ons (nipt) in en we kunnen elkaar fotograferen en filmen, erg leuk!

Dan varen we de nette haven van La Palma, Santa Cruz binnen. Lekker om weer in een haven te zijn. Het havenpersoneel is erg vriendelijk en voorkomend. We krijgen binnen de kortst keren het pasje om te douchen en de wifi-code. Wel liggen we erg te schudden en te trekken aan de lijnen. Er is een enorme swell in de haven en we liggen al gauw ruim aan lange lijnen met grote trekveren om de schokken wat op te vangen. 'Wij' doen me denken aan de machine die de laatjes van een kast bij Ikea uittest, door ze constant open en dicht te doen. Op die manier testen wij blijkbaar de sterkte van onze lijnen :).

De haven en het stadje zijn erg leuk en niet zo toeristisch. De eerste dagen rommelen we wat, en komen een beetje bij van de afgelopen dagen, heerlijk! Het is grauw, het regent en de wind en deining die voorspeld zijn komen ook! Het is windkracht 5/6 met grote golven van 4 meter en dat voelen we in de haven ook. Weer om lekker te uttelen. Morgen gaan we Santa Cruz echt bekijken, een autootje huren en een duikafspraak maken. We hebben erg veel zin om dit eiland te bekijken en verheugen ons op het bezoek uit Nederland.

ankeren op de Atlantische Oceaan

Dat van geen plaats meer in de herberg zet zich voort. Vannacht slapen we op de oceaan voor de haven van Puerto playa de San Juan (zie link "volg ons op de kaart") We doen Tenerife heel kort aan. Voor slechts een nacht liggen we hier. We zijn niet eens aan land geweest, nou ja heel even dan, om van de havenmeester te horen dat we toch echt niet langs deze vissersboot mochten aanmeren en/of overnachten.
Toen we na 12 uur varen aankwamen hebben we de fok verwisseld, omdat we morgen wat meer aan de wind moeten. Met die kleinere loopt ie dan zo lekker, en het scheelt nagenoeg geen snelheid. Wel een klus om de grote genua neer te halen, op te bergen in het vooronder, en de andere te hijsen.
Toen wij eindelijk aan de borrel waren en we de Seamotions, die naast ons voor anker ligt, feteerden op enkele moppen van Bram en Gijs, gingen zij al aan de avondmaaltijd. Gezamenlijk hebben we nog genoten van een "Bob Ross" momentje. Een schilderachtige zonsondergang. (foto's volgen (denk ik)).
Een snelle hap en vroeg naar bed, morgenochtend vroeg, -hoe vroeg-heel vroeg-hoe vroeg dan-nou ca. 5 uur-oh da's vroeg, vertrekken we naar La Palma (het eiland). Hiervandaan 1 rechte lijn, 59 mijl, koers 300 graden.

Fuerteventura - Gran Canaria

De zee is onstuimig, de golven komen van opzij en we rollen dus van links naar rechts wat best oncomfortabel is. De wind is er soms wel, dan zeilen we, soms is de wind best hard, dan reven we en soms is de wind op en dan varen we op de motor. Rond etenstijd valt de wind weg en dus kunnen we op ons gemakje koken en eten. Marcel, die weer heel goed op zit te letten, ziet als eerste een grote schildpad voorbij zwemmen. Erg gaaf, die hadden we nog niet gezien. Wanneer het donker is en het water fosforesceert zwemt er een dolfijn met ons mee. Hij trekt prachtige oplichtende tunnels en we genieten. De wachten verlopen prima en we wisselen het zeilen en motoren met elkaar af. Bram komt om 03.15 even gezellig een kijkje nemen en gaat dan weer verder slapen in de voorpunt. Een kwartiertje later komt Gijs gezellig even een kletsje maken. Ook hij verhuist naar voren. De contouren van Gran Canaria zijn al zichtbaar, het wordt lichter en lichter en rond 10.00 uur is iedereen wakker en uit bed. Keurig rond 11.30 uur komen we aan. Helaas is er voor ons geen plek in de herberg (haven) en dus gaan we in de baai voor anker. Huib Jan komt ons, met hele gezin in de bijboot, tegemoet varen. Wat een leuk weerzien. Wat later komt ook de Seamotions aanvaren en ankert ook in de baai. ’s Avonds borrelen we bij de Seaquest en gaan met z’n allen lekker uit eten. Het is lekker en gezellig

en veel later dan gepland rollen we uiteindelijk ons bed in.

De volgende dag starten wij met school en Marcel klust. De motor krijgt een grote onderhoudsbeurt en hij is er bijna de hele dag mee bezig. Bram en Gijs zwemmen en snorkelen na school samen met Tico en hebben veel plezier. Bij de snorkelende Coos komt een verlate waterfiets in de vorm van een auto voorbij gedreven. Coos confisqueert het ding ogenblikkelijk en de kinderen hebben een geweldige tijd. Ze trappen zich een rotje, bekijken grotten, zwemmen en glijden en duiken van het

glijbaantje af. Wanneer Marcel de motor weer helemaal in elkaar heeft gezet en we proefdraaien komt er geen water uit de uitlaat. Oeps, da’s niet best! Na enig denkwerk en nog wat ontluchten en zo, doet hij het nog steeds niet. We bellen onze reddende engel ‘Wim’, die ogenblikkelijk meedenkt en allerlei suggesties heeft. Om wat meer ruimte te hebben, verlegt Marcel wat spullen en ziet dan een afdekplaatje liggen. Aha, dat scheelt! Met het plaatje erop proberen we het nog eens en ja hoor, de motor is weer helemaal blij en doet het naar behoren. Het is ondertussen al na vieren, gauw ruimen we op om ook nog wat van de omgeving te zien. Morgen gaan we door naar Tenerife.

We eten een pizza aan boord, checken de laatste weerberichten, ruimen alle rommel weer op en gaan redelijk op tijd naar bed.

weer onderweg

We zijn weer onderweg. Morgen hopen we aan te komen op "Gran Canaria" in Puerto de Mogan. Op dit moment is de wind even weg gevallen, maar we hopen zoveel mogelijk te zeilen. Bovendien is de motor toe aan een nieuwe slok verse motorolie!
Vandaag hadden we een rustig dagje. Relaxed ontbeten, Paula en de kids aan school, ik deed wat boodschappen en maakte de boot klaar. We hebben geen haast. Het is ca 100 mijl en dat is binnen 24 uur te doen. Dus vertrokken we pas rond 1400 uur. Het weer is prima: 10-15 knopen wind temperatuur ca 25 graden wat wil een mens nog meer. Dus gegroet alle werkenden in NL geniet van de files door het slechte weer ;) wij denken aan jullie!
M.

Lanzarote - Fuerteventura

Met z'n vijven wandelen we de volgende dag naar de autoverhuur en om 10.00 zijn we op pad. We starten bij de zoutpannen. Helaas is het een troosteloze bedoeling en kunnen we niet echt bij de zoutwinning zelf. Maar niet getreurd want 10 minuten met de auto en we zijn bij een prachtig uitkijkpunt (Los Hervideros) met grotten die deels boven en onder water liggen. We maken een mooie wandeling en genieten van het uitzicht. Dan rijden we door naar het Nacional Parque Timanfaya. Hier

staan we even in de file???? en rijden dan door een soort maanlandschap naar de vulkaan die tussen 1730 en 1736 is uitgebarsten. Weer is de omgeving schitterend en we kijken onze ogen uit. Onze slippers en sandalen smelten bijna wanneer we op de vulkaanberg rondlopen en we schrikken ons een hoedje wanneer een medewerker water in een gat giet, waardoor een gigantische geiser ontstaat.

We willen met de auto door het park rijden maar dat lukt niet. Gelukkig snappen we dan dat we in een bus moeten stappen die ons door het vulkanische gebergte rijdt. We kijken nog even rond bij het restaurant dat alles grilt op een grote barbecue die werkt op de hitte vanuit de grond. Erg indrukwekkend. Dan bekijken we El Golfo, dit is een zwart strandmet groen binnenmeer dat soms door de zee overspoeld wordt. Het ziet er heel mooi en een beetje vreemd uit. Laura, die soorten zand spaart vult samen met Bram en Gijs een zak voor zand voor thuis.

We besluiten dat we nodig moeten afkoelen en rijden naar Playa Papagayo. In warm, blauw/turqoise water met hagelwit zand vinden we de verkoeling die we zoeken. Terwijl Marcel achter een Spaanse telefoonkaart aan gaat vermaken wij ons op het strand bij de rotsen en in het water. Heerlijk!

Na een heerlijk ontbijt is het tijd voor Playa Blanco, we hebben vakantie op vakantie en doen dus geen school, ondanks een extra juf aan boord. Marcel klust aan boord en wij zonnen, kletsen en zwemmen. Na een uur of wat haalt Marcel ons met de bijboot op het strand op en terwijl het halve strand naar deze bijzondere watertaxi staart proberen wij zo nonchalant en elegant mogelijk in te stappen. Wanneer wij de haven in tuffen vaart ook De Seamotions naar binnen en nadat ze aangelegd hebben komen ze gezellig aan boord. Terwijl de kinderen zich binnen vermaken hebben wij tijd om lekker bij te kletsen, erg gezellig!

De volgende ochtend is er weer het ritueel van opruimen, klaar maken voor vertrek etc. Iets later dan gepland varen we richting Fuerteventura. De wind komt mooi van achter maar blijkt net niet voldoende, dus motor bij. Terwijl Bram, Gijs en Laura zingend naar de omgeving kijken, komen we bij de volgende haven aan. We zien nog vinnen door het water schieten maar helaas komen de dolfijnen niet echt dichtbij. We leggen in een klein haventje Puerto Castillo aan.

Fuerteventura blijkt een enorm toeristeneiland te zijn met een enorm aantal hotels, appartementen, zwembaden, restaurantjes, etc. Het eiland zelf is heel erg droog en doet zelfs wat woestijnachtig aan. Van de inwoners begrijpen we dat alles om de toeristen draait en er zelfs bijna geen landbouw activiteiten zijn. In de haven is een zeehondenopvang en er zwemmen twee zeehonden rond. Ook is er een zwembad vlakbij de haven en dat komt mooi uit. De volgende dagen liggen/hangen wij daar rond. Voor Bram en Gijs kan het helemaal niet meer stuk want... ze krijgen in het zwembad een proefduik. Compleet met perslucht, flippers en (echt een hele goede, mam) duikbril zwemmen ze als professionele duikers het zwembad rond. En dat smaakt naar meer, nu willen ze wel erg graag in zee duiken! Wat hebben we ons op de hals gehaald :)

Dan is de vakantie alweer om. Om half negen regelen we een (bijna gratis) taxi voor Laura en nemen we afscheid. 's Middags gaan wij met de reguliere bus naar Rosario om 5-december boodschappen te doen. Dat kan hier, dus... Het is erg gezellig en we shoppen bijna de hele dag en slagen prima. Hopelijk gaat de wind een beetje minder hard waaien en kunnen we morgen weer een stukje verder.