vrijdag 31 december 2010
Aan in Suriname / Happy New Year!!!
maandag 27 december 2010
Het vaste land van Frans Guyana
zaterdag 25 december 2010
In het paradijs
Rest ons iedereen een hele fijne kerst te wensen met veel sneeuw, lekker eten en goed gezelschap.
Heel veel liefs van ons allemaal
vrijdag 24 december 2010
We zijn er
De eerste mix van kokosnootmelk met ijs en rum zit er al in, natuurlijk na de champagne om ons nieuwe werelddeel te vieren.
We liggen nu met 3 NL en 1 BE boot hier in de baai.
Morgen meer nieuws over deze eilanden. Vanavond hebben we vooral geborreld en met alle boten op het strand gegeten.
Het voelt goed hier te zijn: enerzijds heel gek zo ver weg, ongeloofljk, anderzijds heel gewoon, dit hebben we toch voorberid, vandaar dat je er bent.
Nu gaan we (bij)slapen.
Grt
PMBG
woensdag 22 december 2010
Op naar .... [13]
Tjonge jonge, wat een nacht hebben we achter de rug. Slalommend tussen de onweersbuien door met soms windstoten van 35 knopen. Bakken met regen, felle flitsen soms een flinke donder en dan weer windstil. Om het onweer te ontlopen voeren we van Noord naar Zuid en viceverca. De afgelegde afstand was dan ook bedroevend laag. Maar... vanochtend brak er een waterig zonnetje door, de temperatuur liep op tot 27 graden en konden we de buitenboel droogdweilen. Tot ongeveer 12.00 uur konden we lekker buiten zitten met een schuin oog op de donkere, donkere wolken om ons heen. Toen barstte het weer los. Nu varen we al de hele dag in de miezerregen, het is grauw en grijs en als we niet beter wisten zouden we zweren dat we op een winterse dag op de Noordzee zaten. We vermaken ons met een uitgebreide douchebeurt, schoolwerk, scrabble, het bakken van bananenbrood en het luisteren naar Harry Potter. De afstand naar onze bestemming is nu 107 Nm. En nee, nog niet naar Suriname maar... naar de kleine eilandjes voor de kust van Frans Guyana, Ile de Salut. Op een van deze tropische eilandjes zullen we samen met de Wizard, Echo en AbelT het kerstfeest vieren. Het schijnen prachtige eilandjes te zijn, erg groen en paradijselijk. Gaaf! We hopen dat het weer vanaf morgen in elk geval beter zal zijn, het zal toch niet zo zijn dat we de hele Atlantische Oceaan over hebben gestoken om in de regen! kerstfeest te vieren? We zullen zien.
Tot zover, liefs van ons alle vier.
dinsdag 21 december 2010
Op naar Suriname 12
Wakker worden, bijkomen in de ochtendzon en al snel stijgt het kwik tot 30°C. Gelukkig krijgen we een squall over en douche ik met de jongens in de kuip. Vannacht hadden we tijdens een bui al een kuipkussen gespoeld en tijdens deze bui is de andere aan de beurt. De kussens zijn nl een beetje zilt geworden de laatste tijd. Langzaam aan beginnen de jongens aan school. De een wat enthousiaster dan de ander. 'Maar het is nu toch kerstvakantie'. 'Jawel, maar straks zijn we op een mooi eiland, en nu kun je je vrije dagen verdienen'. Paula bakt scones en het leven is mooi. De ECH'o meldt dat ze een griend zien. We staren veel naar het blauwe nat, maar het is ons (nog) niet gegund, we zien helemaal niets. We luisteren naar het luisterboek van Harry Potter deel 3, de vuurbeker. en ondertussen gaan de laatste stukken tonijn in de pan, vanavond spaghetti met tonijn. De e-readers en mp4-spelers zijn opgeladen, de koffie is gezet, de boel is voor zover mogelijk opgeruimd. Klaar voor de nacht(wacht).
MPBG
Op naar Suriname 11½
De SSB-zender / email installatie wilde niet meer.
Hij lijkt het weer te doen. Alles OK.
grt.
Marcel
Op naar Suriname 11
Na een wat onstuimige nacht met flink wat buien die we letterlijk en figuurlijk omzeild hebben was het vandaag een rustig dagje. De zon schijnt weer volop en er staat een klein beetje wind. We schommelen daardoor wel gigantisch op de oceaandeing zodat de spullen met enige regelmaat uit de kastje komen zetten en ook wij zo nu en dan een behoorlijke schuiver maken. Helaas gold dit ook voor het beslag dus bleven er slechts 2 pannenkoeken per persoon over. 'T was wel lekker. Op dit moment zijn we nog 333 Nm van ons waypoint verwijderd. Er komt een klein beetje meer wind en hopelijk kunnen we vannacht weer een flink stuk zeilen. Vandaag hebben we de boot in kerstsfeer gebracht. Er fonkelen nu prachtige sterren en lampjes, Rudolf het rendier kijkt vanaf de lamp mee en de kerstkrans met een kerstmannetje dat ons een witte kerst wenst, houdt een oogje in het zeil vanaf het stuurwiel. Tot zover, liefs van ons allevier.
zondag 19 december 2010
Op naar Suriname
Vandaag weer een mooie dag op de oceaan. De wind doet wat ie moet doen en waait zo'n 10 knopen. Er is een beetje zon en soms een verfrissend buitje, zodat we heerlijk in de kuip kunnen douchen. Bij het omzetten van de eerste watertank naar de tweede komen we voor een vervelende verrassing te staan. Het water is zout! Hoe dat kan weet niemand en gelukkig hebben we nog 40 liter kraanwater in cans en 30 liter in flessen, voorlopig hoeven we de bier/wijn/cola voorraad nog niet aan te spreken. We schieten weer een flink eind de goede richting op. De Echo blijft vissen maar het lukt niet, de vissen die om de boot heen springen bijten niet! De wind is nu op en we varen allebei op de motor. Erwin van de Echo zwemt naar ons toe en zo krijgen zij ook een paar flinke vismoten van ons. Een schrale troost, maar wel lekker. De vooruitzichten zijn goed al is er weinig wind voorspeld, we zullen zien. Tot zover, schommelende groetjes van ons viertjes.
zaterdag 18 december 2010
Op naar Suriname 9
Tja, zo zijn we weer een dag onderweg.
En onderweg gebeurt altijd wel iets.
Maar laat ik beginnen bij afgelopen nacht. Er kwamen veel buien met redelijk wat wind er onder over ons heen. Om een lang verhaal kort te maken: we hebben allebei bijna niet geslapen. Vandaag een ietwat lome dag, waarin de wind totaal inzakt. Terwijk ik 's middags een beetje probeer bij te slapen wordt ik abrubt gewekt. VIS!
En wat voor een na een half uurtje worstelen blijkt dat er een knoepert van een tonijn aan de haak zit! De eerste! Als het nu maar lukt om hem binnen te halen. Voorzichtig trekken we hem dichter bij de boot. De Genua is een heel eind ingerold en de gang is uit de boot. Met handschoenen aan pak ik de (snijdende) vislijn. In mijn andere hand heb ik pampusbitter (niet te zui...) Hiermee gaan we hem verdoven, Ik trek de tonijn een beetje uit het water en geef em een flinke scheut uit de fles. Hij vind het heerlijk en klokt het markermeerbittertje naar binnen. Binnen mum van tijd is ie beneveld. Nu is het een koud kunstje om hem binnen te halen. Met een lierhendel verlengen we zijn roes naar een eeuwige slaap. Een tonijn en wat voor een: 75 cm lang en 8 kg zwaar. jammie!
Even verderop gooit een gefrustreerde ECH'o wel 5 lijnen overboord, maar helaas ze vangen niets.
Hartelijke groeten vanaf een stille oceaan
PMBG
vrijdag 17 december 2010
Op naar Suriname 8
Het weer is wat rustiger geworden, er staan kleinere golven en ook de wind is iets afgenomen (17 knopen). Dit is het zeilen waar wij van houden. We gaan best hard en het is comfortabel. Niemand is zeeziek en we werken hard aan school, smikkelen van het verse krentenbrood en gooien de hengel weer eens uit. Al snel hebben we een joekel van een mahi-mahi aan de lijn, helaas vlak voor we 'm aan boord hijsen, wringt hij zich los en hebben wij het nakijken. We zeilen met alleen de genua op, zodat we gelijke tred houden met de Echo, die maar 1 zeil kan voeren. Met de andere boten gaat het ook goed horen we 2x per dag via het radionetje. Tijdens het kindernetje worden er wetenswaardigheden uitgewisseld over vliegende vissen, het avondeten en waar de kinderen zich zoal mee bezighouden. Leuk! Bij de Echo is gisteravond bijvoorbeeld een vliegende vis door het luik naar binnen gevlogen en bij Margo in bed beland! Jakkes. Verder geen bijzonderheden, groeten van ons viertjes.
Op naar Suriname 6 [repost]
Vandaag is een bewolkte dag met wind. We lopen ongeveer 6 knopen gemiddeld, wel lekker na de rustige motordag van gisteren. Drie keer hebben we beet gehad maar niets bleef aan de haak hangen, ja eentje dan maar die was nog zo klein, die hebben we terug gegooid. Dat wordt dus stampot met worst vanavond. Gijs is een klein beetje zeeziek maar reuze gezellig en Bram heeft nergens last van. De afgelopen nacht is goed verlopen, al kwamen we wel een helverlichte vissersboot tegen zonder AIS (positiesysteem)die ook niet reageerde op onze oproepen op kanaal 16. Heel vreemd en gelukkig letten wij goed op zodat we onze koers konden verleggen. Het broodbakken lukt prima, het brood rijst de pan uit en smaakt heerlijk, hmmm. Elke dag verzinnen en maken we een 'onderwegsnack' en vandaag worden dat mini tompoesjes, dat breekt zo lekker de dag. Terwijl ik dit typ, loopt de lijn van de hengel razendsnel af en schiet door z'n rem er is geen houden aan. Helaas, de vis schiet er af. Bij nadere inspectie blijkt dat er tandafdrukken op het aasvisjes zitten en er is 1 haak afgebroken. Een haai?? Tot zover dit bericht vanaf de Atlantische Oceaan.
Groetjes MPBG
donderdag 16 december 2010
Op naar Suriname 7
Gisterenavond begon het flink te waaiien. De hele nacht zette dit door. Uiteindelijk voeren we met windkracht 6, flink weggerolde genua en dubbel gereefd grootzeil. 's Nachts riep de ECH'o ons op en meldde dat hun grootzeil gescheurd was. Balen. Vanmorgen hebben wij ook het grootzeil gestreken om een beetje bij elkaar in de buurt te blijven,en dat lukte. We hebben vandaag mooie foto- en videoshoots van elkaar kunnen maken.
Een hoogtepunt: vannacht zijn we ons halfway-point gepasseerd! Vanaf hier nog "maar" 882,5 myl (nu nog maar 817).
De wind is nu iets minder, maar de swell nog behoorlijk (ca 5 mtr).
We vermaken ons met boekjes lezen, school, spelletjes, de ssb en ook een beetje hangen.
Hartelijke groet vanaf de Moonrise
PMBG
dinsdag 14 december 2010
Op naar Suriname 5
De nog te varen afstand staat op dit moment op 1060 Nm, we schieten al aardig op. De wind en golven zijn vandaag stukken minder, we kunnen eigenlijk niet zeilen. Via de marifoon spreken we met de Echo af om dicht naar elkaar toe te varen. Allebei varen we op de motor en ontmoeten elkaar midden op de oceaan. Het is echt heel erg bijzonder. We zwemmen in het heerlijke water 26.6 graden, gaaf! Onze thermosfles om zelf yoghurt in te maken is al op dag 2 stuk gevallen. Erwin komt een leenkan overzwemmen. Daarna ga ik een beetje yoghurt halen bij de Echo. Met het bakje in een zakje zwem ik met 1 hand boven mijn hoofd door de grote golven terug naar de boot. Hoera, weer verse yoghurt. De rest van de dag motoren we gezellig naast elkaar. Bram en Gijs luisteren naar Harry Potter, Marcel klust en sluit de inverter aan. Het zonnetje schijnt en de lucht is blauw, wij vermaken ons best.
Groetjes MPBG
maandag 13 december 2010
Op naar Suriname 4
Paula had 's-nachts al deeg gemaakt en bij het krieken van de dag stond het brood in de oven. Witbrood van Koopmans en zelfgeknutselde worstenbroodjes. Heerlijk ontbeten. Later bakken we nog een cake. de golven zijn behoorlijk afgenomen (van 5 naar 3 meter) en de wind is nog ca 12 knopen (was 20). We komen vandaag gewoon een beetje bij van al het geklots. We hebben de Echo weer gevonden. Die vaart nu drie mijl naast ons met ons mee. We gaan nu snel mailen nu we nog kans hebben op goede verbinding. grt. PMBG
zondag 12 december 2010
Op naar Suriname 3
Even een berichtje vanaf de grote Atlantische Oceaan. Alles gaat hier prima. De wind blijft blazen rond de 20 knopen en de golven komen keurig van schuin achter. Van ons mogen ze wel wat afnemen en dat gaat volgens de vooruitzichten dinsdag ook gebeuren. We hebben het ritme goed te pakken. De wachten verlopen soepel en iedereen krijgt stukje bij beetje voldoende slaap. De jongens werken hard aan school en verder vermaken we ons met vissen, lekkere hapjes maken, (voor)lezen en soms een spelletje. Op gezette tijden hebben we ssb-contact met de andere Nederlandse boten. Dan geeft iedereen z'n huidige positie op en Marcel noteert dat keurig in een staatje. Wij varen enigszins gelijk op met de Echo en ook daarmee hebben we regelmatig contact via de marifoon. Sinds vandaag hebben we ook een kinderradiocontact opgesteld. Erg leuk om de kinderen via de zender met elkaar te horen praten over snelheid, gevangen en verloren vissen en of er aan school is gewerkt.
Op dit moment is de motor aan om even stroom te draaien. Bram en Gijs vinden dat helemaal niet erg, want dan mag er een filmpje gekeken worden. Hoera! Tot zover, zonnige groeten van ons allemaal.
zaterdag 11 december 2010
Op naar Suriname 2
De golven zijn vervelender alles klotst, maar goed dan moet je maar niet de oceaan willen oversteken. We zien veel vliegende vissen en soms een dolfijn. Sinds een uurtje hebben we de ECH'o wer inzicht. Vannacht kunnen we elkaars lichtje in de gaten houden. We zijn hier dus niet helemaal alleen, al zijn de andere schepen buiten VHF bereik. Om 11 en 23 uur (UTC) houden we ons netwerkje en geven we elkaars positie door.
M.
vrijdag 10 december 2010
Op naar Suriname 1
Het waait lekker, ca 20 knopen dus we gaan als de brandweer.
Op dit moment met dubbel gereefd grootzeil en half ingerolde fok.
We zien veel vliegende vissen en soms een springende dolfijn.
Nog geen vis gevangen, maar wel een hele grote aan de haak gehad. Na een half uur worstelen viel ie toch van het haakje (een dolfijnvis van meer dan een meter).
De zee is rommelig, er staan grote golven, geen brekers. Soms spettert de boot goed nat.
Groetjes,
PMBG
donderdag 9 december 2010
Op naar Suriname
We zullen duimen voor een mooie vorstperiode bij jullie zodat er lekker geschaatst kan worden. We zullen korte berichtjes op de site plaatsen. Heel veel groetjes van ons allemaal. Ps. temperatuur nog steeds 29 graden.
dinsdag 7 december 2010
Hij kwam, hij kwam, die goede goede Sint
zaterdag 4 december 2010
Foto up-date 2
Sal - Sao Vicente
Hallo allemaal,
Hoera! We hebben weer internet. Wat geweldig zeg, al die berichten en mailtjes. Het is heerlijk om te lezen en wat fijn dat jullie allemaal zo betrokken zijn. Na een fantastische week in de baai van Santa Maria op Sal met opa en oma zijn we nu aan in Mindelo op het eiland Sao Vicente. Maar eerst even bijpraten over de afgelopen week. Het was zonder meer heel erg leuk. Samen met de Seamotions, Galilea en opa en oma zijn we het eiland gaan bezichtigen. Op zich is het eiland Sal niet zo interessant qua cultuur en architectuur, maar de twee bezienswaardigheden die er zijn hebben we bekeken. Te weten: het blauwe oog (blue hole) en de oude zoutwinning in een krater. Het blauwe oog is een natuurlijke opening waar de zee van onder af in stroomt en wanneer de zon op het hoogste punt staat en precies in het gat schijnt kleurt het water prachtige blauwe. Ook is er een indrukwekkende inham met rotsen waar de zee in- en uitstroomt. In de folders en ook volgens onze gids is deze inham bij uitstek geschikt om te duiken of snorkelen dat wil zeggen als de zee rustig is. En dat was het bij ons absoluut niet. Indrukwekkende golven sloegen te pletter tegen de rotsen en de gids was doodsbenauwd dat de kinderen te dicht bij de rand zouden komen. Gigantische watermassa’s spatten hoog op om met donderend geraas omlaag te komen. Heel spectaculair. Het blauwe oog was niets meer dan een gat in de grond, de zee was namelijk zo hobbelig dat het hele effect verloren ging. Vervolgens gingen wij luid zingend in het busje, via de stoffige zandweg naar de krater. Van de zoutwinning zelf hebben we niet zoveel mee gekregen het ging meer om het drijven op het enorme zoute water. Wat een rare gewaarwording was het, om zo te drijven op een laagje water. Ook de kinderen genoten en waren compleet wit uitgeslagen toen we na een lange drijfpartij op weg naar de douches gingen. Het was Vet - Cool! Volgens Bram en Gijs.
1 december gaan Marcel en opa gaan samen uitklaren en de scheepspapieren halen in Porto da Palmeira en treffen daar… nieuwe bekenden. De Echo (Belgie) en de Abel T. (Nederland) die we al ontmoet hadden bij de vertrekkersbijeenkomst in Nederland. Wat een leuk weerzien, we proberen de hele reis al om elkaar ergens te treffen maar tot nu toe is dat niet gelukt. De Abel T en Echo zullen ’s middags ook naar de baai komen en we spreken af om de volgende dag lekker bij te kletsen op het strand. ’s Avonds eten wij met opa en oma het laatste avondmaal in het restaurantje met uitzicht over de baai en de boot. En dan is het heel jammer maar is de vakantie van opa en oma om en moeten we afscheid nemen. Wij stuiteren over een hobbelige oceaan bootwaarts en opa en oma vliegen terug naar een koud, wit Nederland. De deining op de oceaan neemt toe en we liggen goed op de wind maar dwars op de golven. We slingeren en stuiteren de hele nacht en doen geen oog dicht. De volgende ochtend nemen de golven eerder toe dan af en we twijfelen. Blijven we in deze baai of varen we maar verder. Dan krabt een catamaran met z’n anker en kruipt verder en verder naar achter. Zover dat hij bijna de Abel T. raakt. Wanneer de eigenaar wakker gefloten, geschreeuwd en geklopt is, haalt hij wel z’n anker op maar start z’n motor niet. Gevolg… fikse schade voor de cat en gelukkig geen schade voor de Abel T. Het is en blijft hobbelig en rommelig en iedereen is de golven zat. Dus niks lekker bijkletsen op het strand, we gaan anker op en door naar Mindelo. Zodra we varen ligt de boot rustig, héhé, eindelijk kans om koffie te zetten. We varen in een keurige 22 uur met een gemiddelde 15 knopen wind naar het eiland Sao Vicente. De nacht is warm en aardedonker om ons heen fosforesceert het water en zien we de toplichtjes van de vier Nederlandse boten. Leuk hoor om zo met elkaar te varen. We snoepen kruidnootjes, zingen Sinterklaasliedjes in korte broek en hemdje, raar en leuk tegelijk. Na een prima tocht leggen we om 09.00 uur aan in Mindelo. ’T Ligt hier heerlijk rustig J