Met een goede 20 tot 25 knopen speren we over de golven en klappen zo nu en dan hard met de punt in het water. Nog geen walvis gezien maar al alleen dit is al geweldig. Bram en Gijs zitten helemaal vooraan en hebben eerste klas uitzicht.
Pedro houdt steeds contact via de marifoon met de walvisspotters aan land en na een uurtje race
n is het zo ver. We maken een scherpe draai en gaan dan in volle vaart op de gewezen plaats af. En ja, we zien mooie grote spuitfonteinen en wanneer we dichterbij komen de koningin van de oceaan. Indrukwekkend groot!
n is het zo ver. We maken een scherpe draai en gaan dan in volle vaart op de gewezen plaats af. En ja, we zien mooie grote spuitfonteinen en wanneer we dichterbij komen de koningin van de oceaan. Indrukwekkend groot!
Vlak naast de grote moeder zwemt haar kalf. Na een paar minuten, zegt Pedro: 'Let op, ze gaan duiken'. En inderdaad zien we even een beetje kop dan ruggegraat, en dan... de staart! Heel erg mooi. We filmen, fotograferen en slaken enthousiaste kreten. Zo gaat het nog zeker anderhalf uur door. We racen van de ene naar de andere plek en zien minstens 5 walvissen zwemmen en duiken. We moeten zo nu en dan wel even wachten en dobberen dan wat rond om vervolgens 
weer met een noodvaart op de volgende walvis af te varen. Wanneer het bijna tijd is om terug te gaan proberen we nog dolfijnen te vinden. Op weg naar de dolfijnen zien we nog een kleine schildpad, nóg een walvis en dan zien we ze. De dolfijnen zwemmen en spartelen om ons heen. We zijn een heel eind verder dan gebruikelijk maar dat geeft niets. Met het windje in de rug speren we richting de Horta terug, helemaal blij en voldaan. De dagen die volgen bestaan uit, boot klaar maken, boodschappen en doen, de laatste was wegbrengen en het weer in de gaten houden. We zien al gauw het is een beetje nu of over een week. We kiezen voor nu en maken alles snel in orde. De Seamotions die eergisteren weg zouden gaan, ontdekken bij de laatste mastcheck en kapotte stag. Na een supersnelle en goede
reparatie zijn zij ook klaar voor vertrek. We zullen dus samen het eerste stukje opvaren. Terwijl ik dit stukje snel type klettert de regen uit de hemel. Grrr, geen lekker weer om te vertrekken maar het is niet anders. Zo meteen nemen we afscheid van opa en oma en gaan we. We denken over deze laatste oversteek een dag of 12 te doen. De spot gaat weer aan, en we zullen proberen regelmatig een berichtje te plaatsen.
weer met een noodvaart op de volgende walvis af te varen. Wanneer het bijna tijd is om terug te gaan proberen we nog dolfijnen te vinden. Op weg naar de dolfijnen zien we nog een kleine schildpad, nóg een walvis en dan zien we ze. De dolfijnen zwemmen en spartelen om ons heen. We zijn een heel eind verder dan gebruikelijk maar dat geeft niets. Met het windje in de rug speren we richting de Horta terug, helemaal blij en voldaan. De dagen die volgen bestaan uit, boot klaar maken, boodschappen en doen, de laatste was wegbrengen en het weer in de gaten houden. We zien al gauw het is een beetje nu of over een week. We kiezen voor nu en maken alles snel in orde. De Seamotions die eergisteren weg zouden gaan, ontdekken bij de laatste mastcheck en kapotte stag. Na een supersnelle en goede reparatie zijn zij ook klaar voor vertrek. We zullen dus samen het eerste stukje opvaren. Terwijl ik dit stukje snel type klettert de regen uit de hemel. Grrr, geen lekker weer om te vertrekken maar het is niet anders. Zo meteen nemen we afscheid van opa en oma en gaan we. We denken over deze laatste oversteek een dag of 12 te doen. De spot gaat weer aan, en we zullen proberen regelmatig een berichtje te plaatsen.Liefs van ons allen
(Ook van Tibass ons kleine vogelvriendje).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten