Een fantastische aankomst in Scheveningen

\
Zaterdagochtend worden we om half zes wakker en dat terwijl de wekker niet af is gegaan, hmm vergeten op oké te drukken. Vlug uit bed , losgooien en richting de sluis. Helaas, de sluis schut net van binnen naar buiten en we moeten dus een uurtje wachten. Veel later dan gepland en met stroom tegen varen we uiteindelijk richting Scheveningen. Ojé, als we maar op tijd aan komen! Maar dan, wanneer de stroom kentert en meeloopt gaan we veel te hard en dreigen ruim voor twaalven aan te komen. We rollen de genua in en gooien de bijboot in 't water om een beetje te remmen. Wanneer we het drukste stuk, de Maasmond, zijn overgestoken koersen we richting kust. Het is droog en zo zien we nog wat. We hijsen alle gastenvlaggetjes van het afgelopen jaar. 't Zijn er best wat!
 In de buurt van Kijkduin komt een zeilboot wel erg dichtbij. Ik brom wat over 'wij hebben het zeil over bakboord en dus voorrang' maar vraag voor de zekerheid of Marcel toch ook even buiten wil komen kijken. Hij kijkt, aarzelt... pakt de verrekijker en roept: 'Het zijn Horst en Jeanine!'. Wat een geweldige verrassing, niet alleen Horst en Jeanine komen ons 'ophalen' aan boord zijn ook Hans, Laura, Arjan en (o)pa!. Super !!

Samen zeilen we verder, waarbij Horst erg z'n best doet om ons niet voorbij te lopen :).
We naderen Scheveningen steeds dichter en we krijgen allemaal een beetje de kriebels in de buik. Hoe zal het zijn, 'thuis'.  Dan komen de havenhoofden in zicht, we zien een heleboel mensen staan, maar geloven eigenlijk niet dat dit mensen zijn die speciaal voor ons gekomen zijn. Totdat er geschreeuwd, geroepen en gezwaaid wordt. Tjeetje, dit hadden we niet gedacht en met een brok in de keel zeilen we de havenkom verder binnen. We proberen te zien wie er staan en schreeuwen en zwaaien onze kelen schor.

 

 Bij het volgende puntje staan nog meer vrienden met vlaggetjes en we voelen ons overdonderd. Dit is echt geweldig thuis komen.  






Op de steiger proosten we met champagne om de behouden aankomst en terugkomst te vieren. 'Zoals jullie gewend zijn' merkt een tante op :), en zo is dat!
   
Opa en oma hebben geregeld dat we een kop koffie, etc. kunnen drinken bij een tentje tegenover onze ligplaats. Dat is wel heel gezellig want deze hele groep past niet aan boord. Zo kunnen we heerlijk knuffelen, kletsen en genieten van iedereen. Met de 'harde kern' drinken we in de regen nog wat aan boord en besluiten dan naar huis te gaan. Zo cool, zelfs de auto is al naar Scheveningen gebracht zodat we kunnen instappen en naar huis rijden.

En dan is het écht zo ver, we zijn thuis. Wanneer we de tuindeur openen vallen we weer van verbazing achterover. Ook de tuin is versierd en hangt er 'welkom thuis' Wat gaaf!

 Heel erg leuk! Van de wc tot en met de kasten is alles vol ballonnen, overal hangen slingers en op deze manier is het feestje om thuis te komen. De koelkast is, zo ontzettend lief, gevuld met bier, wijn en fris. In de snoepla ligt zelfs chips en stroopwafels. Geweldig!!!

We bestellen Chinees en kletsen tot laat met vrienden en familie. Heerlijk! En dan... slapen we voor het eerst sinds lange tijd in ons eigen bed! 

We zijn thuis.

Heerlijk Holland

Het zijn heerlijke zeildagen op Hollands water. Wat ons vooral opvalt zijn: de vele rood/wit/blauwe vlaggen, het gedoe bij de sluizen en de golven. Of beter gezegd het ontbreken van golven. Gijs is binnen aan het tekenen en vraagt tot twee maal toe of we al 'aan' zijn. Op dat moment zeilen we heerlijk, wanneer we dat vertellen kijkt hij verbaasd op, 'maar we bewegen toch helemaal niet, gaan we dan nog wel vooruit?'. Haha, tja, ook wel eens lekker! In Yerseke eten we heerlijk mosseltjes met opa en oma die ons daar opzoeken. Gezellig!!!

  De volgende dag zeilen we van Yerseke rustig verder en kijken wel waar we zullen overnachten. We zeilen gewoon tot we geen zin meer hebben. Onderweg krijgen de waveboards van Bram en Gijs een revisiebeurtje. Alles wordt uit elkaar gehaald, schoongemaakt en ingevet. Die kunnen straks weer hard! 

 Na de Volkeraksluizen vinden we het welletjes. We zoeken een mooi ankerplekje op. Het ligt er heerlijk, vredig en een mooie zonsondergang maakt het plaatje compleet. Erg Hollands met een kerktoren van een klein dorpje in de verte, snaterende ganzen en natuurlijk: verbodsbordjes!.

 Marcel en Bram beproeven hun visgeluk nog maar een keertje, tevergeefs. Wel lol, geen vangst.

 We liggen in de Marina van Stellendam, gisteravond gezellig bezoek gehad van Wim en Isis. Bijgekletst en over alle avonturen verteld. Nu maken we ons op voor vertrek richting Scheveningen. Het vlaggenlijntje heeft het niet tot het einde aan toe volgehouden en dus gaat zoutwatermatroos Gijs de mast in en bevestigt het vlaggenlijntje. Goed hoor!

 Hoog hoor!

Nu ruimen we alvast een beetje op, proberen de weerberichten die voor morgen met name veel regen voorspellen te negeren en genieten van deze bijzondere laatste dag.

Tot gauw!

Zeeuwse dagen

We verlaten Vlissingen en varen op ons gemakje door het kanaal van Walcheren naar het Veerse meer. Het is een drukke bedoeling wanneer we door de sluis zijn, we moeten er eventjes aan wennen, zoveel scheepvaart op zo'n smal vaarwater. We vinden een vrij plekje bij 'Aardbeieneiland' en genieten van een heerlijke zwoele Hollandse avond in de kuip.

De volgende dag varen we verder, wind tegen, dus op de motor naar Yerseke. 's Middags krijgen we een telefoontje van vrienden die in de buurt zijn. In de namiddag stappen Erik en Sabine aan boord en we hebben een hele gezellige avond. :-) Leuk om weer in Nederland te zijn.

We blijven hier lekker een dagje liggen, de zomer is in Nederland aangebroken en we genieten van temperaturen van rond 25 graden, heerlijk!  Vanmiddag arriveren opa en oma en daar kijken we ook erg naar uit. Zó leuk om iedereen te zien, te spreken en we waarderen ook enorm alle mailtjes en sms'jes die we ontvangen en ons verwelkomen in Nederland. 

Bedankt!

(Ver)wendagen in Nederland

Vandaag hebben we een Holland-dagje gehouden. Ontbeten met tijgerbrood en witte, zachte puntjes met oude kaas en appelstroop. Daarna heerlijk in Hollandse winkels rondgelopen en en-passant een broodje Hema-worst genuttigd, hmm! Daarna de wedstrijden ringsteken gekeken onder het genot van een harinkje met uitjes en vervolgens met tassen vol bijzondere heerlijkheden van de AH naar de boot teruggelopen. Deze heerlijkheden, voornamelijk door Bram en Gijs uitgezocht, bestonden uit: gewone halfvolle melk, yoghurt, vla, oude kaas, dubbelfris en stroopwafels :) Grappig, hoe gewoon, bijzonder wordt. Ook had ik steeds maar het gevoel dat ik nu snel van alles moest kopen nu deze winkels onder handbereik waren. Pas later realiseerde ik me dat deze winkels er voorlopig gewoon altijd zullen zijn en dat het dus niet uitmaakt of ik de plastic bekers vandaag of volgende week koop, haha. De rest van de dag hebben we de besteed aan het schrobben van het dek, het uitmesten van de koelkast en al een heeeel klein beetje te pakken/verplaatsen van spullen, zodat 't volgende week mee naar huis kan...

Morgen verlaten we Vlissingen en gaan we via het kanaal door Walcheren naar 't Veerse meer. Daar, of in de buurt, zoeken we een mooi ankerplekje op om lekker te relaxen, te zonnen? en misschien zelfs te bbq.'en als het weer een beetje mee werkt.
Verdere planning hebben we niet, we sukkelen rustig aan richting Scheveningen, we willen nog graag zeehondjes en bruinvissen zien maar buiten dat komt 'thuis' nu wel erg dichtbij :)

Groetjes ons

Weer voet op Hollandse bodem

Het is een geweldig weerzien met (oom) Arjan en (juf) Laura. We hebben veel bij te kletsen en we drinken er een goed glas op.
Tijdens een wandeling over de boulevard van Oostende ontdekken we een bioscoop. Harry Potter 7, deel 2 draait er en die willen we graag zien. Deel 1 zagen we in Paramaribo en we zijn reuze benieuwd naar het 'eind'. Om Laura en Arjan weer een beetje 'Harry up-to-date' te krijgen kijken we aan boord deel 6 en 7, deel 1.
We eten Vlaamse frieten met kroketten en frikadellen,hmmm. We slenteren wat door 't centrum van Oostende, kletsen bij en gaan eigenlijk veel te laat naar bed. Marcel en ik gaan met de nieuwe oversteek naar de overkant van de haven en Arjan en Laura gaan op jurkjesjacht, terwijl Bram en Gijs zich aan boord vermaken.
Na drie leuke dagen, is de koek weer op. We nemen afscheid van elkaar. Maar, 'tot over een week', klinkt toch anders dan 'tot over een jaar' :)

Het is heerlijk zeilweer en gaan met een dikke 7 knopen richting Vlissingen. Wanneer we even moeten uitwijken voor een groot vrachtschip zien we een bekende.

De Fiddlesticks passeert ons en we kletsen naderhand even bij over de VHF. Zij vertrokken net een paar dagen voor ons uit Horta en komen nu net uit La Coruna gezeild. Bijzonder om tegelijkertijd over de grens te gaan. En dan is het zover, om half vijf zetten wij voet op Hollandse bodem. Een speciaal momentje! We worden in Nederland welkom geheten door Ton van de 'Amuze' een Catalina zeiler die, zo bleek, ons blog volgt. We drinken, onder de klanken van 'Een paard in de gang' van de draaimolen, een biertje in de kuip. Leuk!

Het voelt goed om weer in Nederland te zijn.

Dover - Oostende

In de drukke en levendige haven van Cowes vermaken we ons opperbest. We eten ’s avonds heerlijk in een gezellige pub en slapen prima. De mannen van het vrijgezellenfeestje op de boot naast ons, sluipen ’s nachts keurig met dronken koppen over ons dek. De volgende ochtend gaan we met de bus erop uit. Na een leuke rit komen we uit bij Carisbrooke Castle. Het is een ‘aangekleed’ kasteel en dat is na alle ruines en vergane glorie ook wel weer eens leuk. We kijken er een paar uurtjes rond en wanen ons helemaal in vroeger tijden. Leuk! Dan met de bus terug en gooien we los. De vooruitzichten waren voor dinsdag niet al te best maar gelukkig is dat bijgesteld, zodat we best eerst naar Dover kunnen en daarna pas door naar Oostende. We varen in 22 uur zo’n 120 Mijl. Dover is een feest van herkenning, ook voor de jongens. In de havenkom worden we begroet door een nieuwsgierige zeehond, weer eens wat anders dan een dolfijn J. We krijgen exact dezelfde ligplaats toegewezen als op de heenreis en na de lunch gaan we richting centrum. We shoppen wat, Gijs krijgt mooie nieuwe schoenen en Marcel zit weer goed in de (warme) sokken.

Vanochtend om 06.00 vertrokken we richting Oostende. Raar hoor, zoals er voor deze reis veel  een eerste keer was, ervaren we nu de laatste keer… Zo hebben we de laatste oversteek gemaakt, het laatste Engelssprekende land bezocht, het laatste eiland,  de laatste keer ‘vreemd’ geld, de laatste keer  ’s nachts wachtlopen, en de laatste echt nieuwe haven aan gedaan. Toch is het ook opwindend om bijna thuis te zijn, bekende plekjes op te zoeken en Nederlands te kunnen spreken.  Bovendien is de vakantie begonnen, alle reken- , taal - en spellingsboekjes zijn uit, de toetsen met goed resultaat gemaakt. De jongens zijn over en nu kunnen alle schoolspullen in het krat met het deksel  erop! Na een mooie oversteek arriveren we rond 18.30 uur in Oostende. Daar wacht ons een ontzettend leuke verrassing; Arjan en Laura staan ons op te wachten en zwaaien ons naar binnen. Wat een geweldig weerzien!

Foto up-date vanuit Cowes

 Stonehenge, zoals het er nu uit ziet. Erg bijzonder om hier rond te lopen. Ook erg koud trouwens... en nat.







Stonehenge zoals het er vroeger uit zag. Veel stenen zijn omgevallen en ook konden mensen vroeger bij de smid een bijltje huren om stukken ervan af te hakken. Er werden ook stenen gebruikt voor huizenbouw.

  

 In de kasteeltuin is het prima boogschieten. 

 Het is een mooie ruine, we bekijken alle kamers, gangen en hallen voor zover dat mogelijk is.

Kleine en wat grotere boten komen we tegen op zee. Deze verlenen we met plezier voorrang :)

  

De ingang van de Beaulieu (Bjoelie) river, met een schattige vuurtoren en droogvallend bij de oevers.

 We maken een hele leuke wandeling van Bucklers Hard tot het plaatsje Beaulieu. Onderweg komen we vele bramenstruiken tegen en... ze zijn al rijp!

 We liggen ontzettend mooi in de rustige, serene Beaulieuriver. Het is oorverdovend stil en we worden getrakteerd op een prachtige zonsondergang.

We varen 's ochtends vroeg naar het eiland Wight, een klein uurtje. Cowes is het zeilmekka van de Solent. Vanwege een vlootschouw van klassieke schepen, en vele wedstrijden is het er mud vol. Ondanks ons telefoontje gisteravond naar de havenmeester, is het nog lastig een plaatsje te krijgen. Gelukkig lukt het. We slenteren wat door Cowes, één en al watersport, erg gezellig. Tegen vier uur wordt het echt druk in de haven, alle schepen komen terug. Het is een hele drukke bedoeling en wij zitten heerlijk met een biertje in de kuip naar alle drukte te kijken.

 We wandelen wat rond en zien dan deze bijzondere aanlegpaal met gouden knop. Speciaal voor de officieren van  Hare Koninklijke Hoogheid, bij de Yacht Club.

Deze kanonnen(tjes) geven het startsein voor de ontelbare zeilwedstrijden die vanuit hier starten.

Morgenochtend gaan we met de bus nog een rondrit over het eiland maken en 's middags gooien we dan los om richting Oostende te gaan. De windvoorspelling is voor morgen en overmorgen nog gunstig maar dan gaat het hard en tegen waaien. Tegen die tijd zijn we dan mooi in België.

Pottery pier - Brownsea Island

We vertrekken om 08.30 vanuit de ankerplaats bij Brownsea Island naar het plaatsje Lymington. We hebben leuke dagen achter de rug. Dinsdagavond een paar uurtjes na onze aankomst laat ook de Seamotions het anker in het water plonzen. Het is een hartelijk weerzien en we eten gezellig met elkaar a/b Seamotions. Redelijk bijtijds gaan we naar bed, het was een lange dag. De volgende ochtend giet het van de regen. Jakkes! Gelukkig klaart het op en rond 10.00 gaan we in de dingy op weg naar Pottery Pier, het krakkemikkige steigertje waar we het eiland op kunnen. Het is een 'keurig' bos op het eiland. Wandelpaadjes, bordjes, hekken en bomen. Het mag de pret niet drukken. De kinderen spelen naar harte lust met pijl en boog en kletsen heerlijk bij, net als de ouders. We drinken koffie/thee/chocolademelk bij 't cafe en bezoeken het kerkje. Hier ligt de echte bakermat van Badel Powell, de oprichter van Scouting. We leren van de enthousiaste 'superguide' mevrouw dat het eiland indertijd in handen was van een Nederlander en dat hij toestemming gaf voor het eerste echte jongenskamp op zijn eiland. Ze heeft plakboeken en multomappen in overvloed waar de hele geschiedenis nauw in is bijgehouden. Ook vertelt ze over de duizenden Nederlandse vluchtelingen die, ten tijde van de 2e Wereld oorlog, met kleine bootjes het kanaal overstaken en op het eiland onderdoken. Op het eiland zelf is een heel dorpje (met niemand aanwezig) plat gebombardeerd om op die manier de stad Poole zelf te beschermen. Die Engelsen hebben toch een hoop gedaan om de Duitsers te misleiden. Tenslotte speelt ze nog even voor ons op het orgel.
's Middags gaan we naar het stadje Poole, slierten wat door het centrum, maar de winkels zijn al bijna dicht dus is het een wat troosteloze bedoeling. We eten 's avonds lekker en gezellig bij een Indiaans restauraunt en sluiten de avond a/b Moonrise af. We nemen nu definitief afscheid, maar treffen elkaar vast en zeker nog in 't Hollandse. Het was ontzettend gezellig en we hebben erg van het samen opvaren genoten. Het weer is prima, we kunnen lekker zeilen en denken rond enen in Lymington aan te zijn.

Nb. Nog 16 nachtjes en we zijn aan, da's gek!

Aan in Poole

Vannacht, om 04.00 uur voeren we op zee richting Poole. In zeilpakken gehuld want het was nog best heel fris. Een uurtje later was het al licht en nog een uurtje later dreven de laatste wolken weg en konden we zien dat het een mooie dag zou worden. En inderdaad brak de zon door en motor/zeilden we met giga stroom mee de goede kant op. Bij de 'race' stond zo veel stroom mee dat we bijna 11 knopen gingen. Rond 14.45 lagen we heerlijk voor anker bij Brownsea Islands. En, wat ook erg leus is, is het feit dat over enige tijd de Seamotions hier ook arriveert. Gezellig! Morgen 'doen' we met elkaar Brownsea Islands, pijl en boog eiland bij uitstek. Laat alle Engelsen maar oppassen... Groetjes MBGP

Een sentimental journey en kastelen

Met onze mooie blue metallic car gaan we er op uit. Het plan is om de pub te zoeken waar we 23 jaar geleden met een scoutingkamp in de tuin gekampeerd hebben. Vanzelfsprekend hadden we geen flauw idee meer hoe de pub heette of precies gelegen was. In elk geval was het in Exeter, dat wisten we zeker. Nou wilde het toeval dat we in Bermuda een Nederlands sprekende Engelsman ontmoetten die, afgaande op onze beschrijving, dacht te weten dat het de 'double lock' pub zou kunnen zijn. En met die informatie gingen we op pad.

Eerst hebben we heerlijk gewandeld in het zonnetje in het centrum van Exeter en daarna in de auto op zoek naar... Het was ontzettend grappig omdat we de hele tijd dachten de omgeving te herkennen om vervolgens weer te twijfelen. Na een half uur, wisten we het zeker; 'hier hebben we gelopen'. En dat klopte. De pub is en was de 'double lock' en zag er nog precies zo uit als we ons herinnerden. We hebben er heerlijk in het zonnetje gezeten, wat rond gelopen, een lasagne gegeten en toen weer rustig aan terug gereden. 

Vandaag zijn we naar Stonehenge gereden. Erg indrukwekkend en een beetje nat. Met een Nederlandstalige audiotour konden we goed begrijpen wat we zagen en leerden we vooral ook wat 'we' allemaal nog niet weten over dit prehistorische bouwsel. Leuk om het een keer écht gezien te hebben. Daarna reden we door naar Old Wardour Castle. Via leuke, kleine weggetjes tussen de groene heuvels door, langs riviertjes en een enige kleine dorpjes. Het kasteel zelf was een mooie ruïne en vooral ook prachtig gelegen. Helaas was het toen al weer tijd om terug te rijden naar de boot.

Morgen blijven we nog één dagje hier en met gunstig tij en gunstige wind varen we dan maandagnacht/dinsdag vroege ochtend richting Poole.

Nb. Het internet is hier een drama, het heeft enorm lang geduurd voor ik deze foto's erop kreeg. De foto's van Stonehenge en old Wardour Castle houden jullie te goed.
Nu gauw versturen voor internet er weer uit ligt ;)

Salcombe river

Van Yealm river varen we rustig aan op de fok naar Salcombe river. Het is weer een snoepje van een rivier. Aan weerszijden groene hellingen en aan het water zandstranden. Er wordt volop gezwommen, gevist, gevaren en gespeeld. Leuk, maar zwemmen vinden we nog een beetje te koud.
We maken ons vast aan een Visitorsmooring en na een late lunch gaan we het stadje verkennen. Bram en Gijs zien een 'tattoo/airbrush standje en mogen een armversiering. Zie hier het resultaat. Het stadje Salcombe staat gelijk aan 'watersport'. Alles en iedereen is op de watersport gericht. Ontelbare mooie, lelijke, kleine, grote, goed of slecht onderhouden boten liggen in de rivier. De winkels voorzien in al het denkbare dat een watersporter nodig zou kunnen hebben. Nou alles, de buitenkussens, waar we al vanaf Spanje naar op zoek zijn, hebben we ook hier niet gevonden.

 Uitzicht vanuit de pub in Yealm river. 

Zo English, overal mooie bloemenbakken, karretjes, potten en zo meer gevuld met bloemen en nog een bloemen. Schitterend.

In de Salcombe rivier is het zo druk dat we visite krijgen en met z'n tweeën aan één mooring liggen. 'Heel gewoon' zo zegt de Engelse dame van de nieuwe boot. Drie is maximum aan één mooring. Het zal wel heel Hollands zijn dat wij het flauw vinden dat wij als enige een dikke 20 pond moeten betalen en zij gratis bij ons aanschuiven :) De volgende ochtend maken we vroeg los en zeilen op de genua naar Torquay. Nog een leuke spraakverwarring met de visiteboot naast ons. Op hun vraag waar we heen gaan antwoord ik 'Torquay'. De man trekt z'n wenkbrauwen hoog op en antwoordt: Dan ben je voor zes uur vanavond niet aan'. Nou is het een kippenstukje, dus ik zeg: 'Nou, ik denk wel eerder, hoor'. De beleefde Engelsman knikt en zwijgt totdat de schipper ook aan dek komt hij en zegt: 'Deze mensen vertrekken vandaag naar Turkey' en toen was alles duidelijk. Het zal ongetwijfeld aan mijn uitspraak gelegen hebben :)

Nu zijn we in de marina in Torquay en huren voor de komende dagen een autootje. We gaan op sentimental journey. 23 jaar geleden zijn we in deze omgeving op scoutingkamp geweest en het lijkt ons erg leuk om bekende plekjes op te zoeken. We laten het weten.

Liefs van ons.

Varen, varen over de baren

Gisteren heerlijk op de motor naar de Yealmriver gevaren. Het is een prachtige rivier met groene oevers, schattige huisjes tegen de heuvels opgebouwd en tientallen boten en bootjes rustig zwaaiend aan een mooring. De laatste visitersmooring was voor ons en even later konden we genieten van groen en rust. In plaats van oerwoudgeluiden (zoals in Frans Guyana) hoorden we het gemekker van geiten en schapen en zingende zangvogeltjes, ook leuk!
Met de bijboot naar de kant en een wandelingetje gemaakt. Uiteindelijk in de pub beland en daar heerlijk in het zonnetje boekje gelezen, wat gedronken en gegeten. Omdat het een aan de oevers droogvallende rivier is moesten we wel op tijd weer terug om nog met de bijboot weg te kunnen varen. Vanochtend om 08.00 uur vertrokken met hoog water en nu zeilen we op ons gemakje met een uitgeboomde genua rustig naar de Salcombe river. We mogen niet te vroeg aan komen omdat het dan nog laag water is en we niet over de drempel aan de ingang van de rivier kunnen. De totale afstand is 15 mijl en zo'n kippenstukje zijn we niet meer gewend, maar erg vinden we het niet. We varen zo rustig dat het speelgoed van Bram en Gijs op tafel kan blijven staan en de jongens spelen vol overgave en heel gezellig met elkaar binnen. Zojuist hebben we een 'man-overboord-oefening' gehouden. Een eenzame stootwil dreef op zee en wij hebben 'm gered en nu mag ie voortaan bij ons afhouden :) Altijd handig om weer even te oefenen met; slachtoffer in het oog houden, blijven wijzen, zeilen weg halen, motor aan en de ongelukkige aan boord hijsen. Het ging geweldig, heel soepeltjes en geroutineerd. Wat een goede zoutwatermatrozen hebben wij toch aan boord :)
Tot zover, groetjes vanuit een zonnig maar (nog) koud Engeland.

Aan in Plymouth

Hoera, we zijn er! Om 01.30, 11 juli, spoelden we met hoog water en een ondergaande maan door het sluisje van Plymouth de haven binnen. Zelfs in het donker een feest van herkenning. We kregen een mooie ligplaats toegewezen en sliepen daarna als roosjes.

Gisteren de hele boel van binnen en buiten zoet gespoeld, het beddengoed gewassen zodat we allemaal ook weer zoet en warm konden slapen en... de kachel is gerepareerd. Ook hebben we heerlijk gedoucht in de fantastische, mooie, grote en hete douches hier. (Dé reden waarom we hier aan wilden komen). Vandaag een dagje geshopt. Plymouth heeft een leuke oude havenkern maar ook een supergroot centrum met heel veel winkels. Vandaag werden op het centrale plein de teruggekeerde Engelse soldaten (één op de vier uit Plymouth) die in Afganistan gevochten hebben geëerd met een hoop muziek, tieretantijnen en roerende woorden. Leuk! Het weer is prima, de eerste zonnige dagen horen we van de lokals en tot vrijdag blijft het mooi en droog.

En dan is het nu tijd voor de foto's van de oversteek :)

Prachtige zonsondergang op de oceaan. De laatste van dit jaar :(
We komen dichterbij land, veel scheepvaart op de AIS. Het is weer écht wachthouden en ogen en oren open houden. We gaan superhard 7.5 knopen, de wind is goed en we hebben stroom mee.
Wat ziet mijn oog, wat hoort mijn oor? Visite!
Stoere douane-mannen die vanaf het moederschip in een supersnelle boot ras naderden en graag even aan boord kwamen. Hele geschikte kerels en het tonen van scheepspapieren en paspoorten waren voldoende. Ze waren (gepast :) onder de indruk van onze reis.
Plymouth, gezien vanuit de pizzeria met goede live-muziek en heerlijke pizza's.
Een verdiende pint!

Morgen doen we nog wat boodschapjes en dan zeilen we verder naar de Salcombe river. Even weer lekker voor anker in de natuur. 'T schijnt er prachtig mooi te zijn, we laten het weten.

Bedankt voor alle lieve sms'jes, mailtjes en berichten onderweg en vlak na aankomst, zeer gewaardeerd!

Tot de volgende keer en een fijne zomervakantie.

Liefs, de Moonreizers

Op naar Engeland 4

Pomtidomtidom, en er is al weer een dagje om.
Het is wel een hele zit deze keer. Voor alle vier voelt deze oversteek het zwaarst en langdurigst. Het zal ongetwijfeld met de storm en temperaturen te maken hebben :) Op dit moment is het boordleven weer enigszins normaal. We staan op, ontbijten, werken aan school, Marcel probeert tevergeefs toch telkens of hij de kachel aan de praat krijgt, we lezen wat, we eten wat en kijken zo nu en dan een filmpje. Stroom genoeg want sinds gisteravond varen we op de motor, de wind is op. Verder niet zoveel bijzonders te melden, we zien zo nu en dan wat dolfijnen en grote meeuwen die over de golven scheren. Om toch nog wat te vertellen te hebben zal ik jullie verblijden met wat leuke anekdotes van de reis.
Bijvoorbeeld deze; We zijn in Spanje, de jongens en ik zitten buiten wanneer we Marcel, die over de kaart gebogen zit, triomfantelijk horen roepen:'Hier wil ik naar toe'. Nieuwsgierig gaan we naar binnen en kijken mee. Marcel wijst trots op de kaart 'Antenna' staat er. 'Ja toch, dat is toch leuk om naar het plaatsje Antenna te gaan?' zegt hij blij. 'Maar.. bedoelen ze niet gewoon dat daar een antenne staat?'. Hihihi. Of deze; We rijden in de auto over supersmalle bergweggetjes in Puerto Rico. De jongens zitten te klieren op de acherbank en Marcel zegt geergerd:'Hou eens op met ruzie maken, ik moet me kunnen concentreren'. Zegt Gijs: 'Maar pap, we maken helemaal geen ruzie, we voeren een creatieve discussie'. Waar haalt ie 't vandaan? haha. Vooruit ook nog eentje van Bram. Hij heeft tijdens de oversteek naar Suriname geen zin meer in ontleden en zegt boos. 'Ik weet het heus allemaal. Eerst zoek je het persoonlijk voordeel dan het ontwerp dan het gezegde en alleen die laatste weet ik niet meer'. :) Oke, oke, ook een blunder van mij anders is het flauw. Tijdens de nachtwacht naar Marokko let ik goed op. Elk kwartier even goed om me heen kijken om te zien of er geen scheepvaart op ramkoers ligt. Ondertussen lees ik een spannend boek, ik ben zo verdiept dat ik pas na een half uur/drie kwartier weer opkijk en ben een beetje boos op mezelf. Wanneer ik gauw kijk, zie ik een enorm licht vlak voor de boot, in paniek druk ik op de uitwijkknop van de stuurautomaat en wijk zeker 20 graden uit. Mijn hart bonst in mijn keel en wanneer ik weer kijk of de koers nu goed is, zie ik het.. ik ben uitgeweken voor de opkomende maan! Hihi.
De koffie is ondertussen gezet, de afwas gedaan, de zon prikt voorzichtig door de wolken, wij gaan koffie drinken met iets lekkers.
Liefs, ons

Op naar Engeland 3

Het is zwaar weer geweest de afgelopen dagen. We wisten dat er een depressie aan kwam en ook dat we die niet konden ontlopen. En dus was het een kwestie van afwachten, uitzitten en voor de wind weglopen. We weten nu in elk geval dat zowel de boot als haar bemanning zwaarweer bestendig zijn ;) Nu is de wind iets afgenomen en staan er alleen nog heeele hoge golven. We weten dat het de komende dagen alleen maar minder wordt dus dat is fijn. We hebben nog 455 mijl voor de boeg, we zijn weer bijgedraaid en koersen weer richting Engeland. Voordat Bram naar buiten had gekeken gisteravond zei hij: 'Dit zijn nou golven die ik fijn vind'. Nadat hij naar buiten had gekeken voegde hij er alleen aan toe: 'Maar deze golven zijn wel heeel erg hoog'.
Maar goed, daaruit blijkt dan meer weer, zolang je niet ziet hoe erg het spookt daar buiten, valt het allemaal best mee. Met de radar en de AIS aan konden we vanuit binnen de boel enigszins in de gaten houden, we schrokken dan ook enorm toen we vannacht lichtjes naast de boot zagen. Wat bleek; een hele kudde vissersboten voer rondom ons. Geen AIS signaal en door de hele hoge golven niet te onderscheiden op de radar. We zijn er slalommend langs gevaren en kijken voortaan toch ook maar even buiten, ook als het zulk naar weer is.
Nu schijnt de zon, Bram en Gijs zingen alle liedjes uit het liedjesboek, we hebben pannenkoeken gegeten, de bolletjes staan te rijzen en ik denk dat we zowaar een warme maaltijd zullen nuttigen straks. Alles dus okidoki en tot de volgende keer maar weer.
MPBG

Op naar Engeland 2

Alles gaat goed, wel behoorljke wind en golven maar niet te erg. We speren met 6 a 7 knopen de goede kant op. Na de afgelopen grijze dagen breekt net het zonnetje door, hoera! Gisteren waren we 13 jaar getrouwd, dit heugelijke feit met pannenkoeken gevierd maar de champagne drinken we een andere keer :) in rustigere wateren. Ook zijn we gisteren de 10.000 Mijl gepasseerd, da's veel! Vanmiddag om 15.00 uur kregen we bezoek van een heeeeele grote walvis naast de boot, ontzettend gaaf! Een joekel van een beest, dat even een kijkje kwam nemen. Hij zwom op zo'n 10 meter evenwijdig aan de boot, mooie spuitwolken en z'n enorme rug gezien. Daarna zwom hij rakelings langs onze sleepgenerator bij ons weg. Een ongelooflijk mooie ervaring en een heel klein beetje spannend. Ondertussen is de wind iets afgenomen, slaapt Marcel, kijken de jongens een filmpje en ga ik zo iets te eten klaar maken. Tot zover de berichtgeving vanaf de oceaan.

x ons

Op naar Engeland 1

We zijn weer onderweg, de laatste grote oversteek! Gisteren rond 10.00 vertrokken we uit Horta met een waterig zonnetje, uitgezwaaid door opa en oma. De koers was tot aan de avond prima bezeild, daarna viel de wind weg en werd het motoren. We hebben een mooie 128 mijl afgelegd in de afgelopen 24 uur. De zee is wat klotserig en we moeten allemaal weer een beetje inslingeren na een week aan wal. Sinds vanochtend hebben we weer kunnen zeilen en nu zakt de wind wederom weg, dan maar op de motor. Helaas hebben we ook droevig nieuws te melden; Tibass, het kleine jonge duifje heeft het ,ondanks de goede zorgen, niet gered. Vanochtend hebben we afscheid van hem genomen. We zijn er een beetje verdrietig van maar wisten dat de kans groot was dat dit zou gebeuren en dat scheelt weer wat.
De weersvooruitzichten zijn voorlopig gunstig en vooralsnog kunnen we koers zetten en houden richting Plymouth - Engeland. Mocht het weer veranderen dan kunnen we beslissen om uit te wijken naar La Coruna of bijv. Brest.
Goed, tot zover, wij gaan de zeilen strijken en de motor starten.
Liefs, De Moonreizertjes

Waanzinnige walvissen en vertrek naar Engeland

Met z'n zessen en nog twee andere Hollanders stappen we bij Pedro in de supersnelle boot. We zijn helemaal ingepakt en aangekleed en klaar om walvissen te spotten.

Met een goede 20 tot 25 knopen speren we over de golven en klappen zo nu en dan hard met de punt in het water. Nog geen walvis gezien maar al alleen dit is al geweldig. Bram en Gijs zitten helemaal vooraan en hebben eerste klas uitzicht.

Pedro houdt steeds contact via de marifoon met de walvisspotters aan land en na een uurtje racen is het zo ver. We maken een scherpe draai en gaan dan in volle vaart op de gewezen plaats af. En ja, we zien mooie grote spuitfonteinen en wanneer we dichterbij komen de koningin van de oceaan. Indrukwekkend groot!

Vlak naast de grote moeder zwemt haar kalf. Na een paar minuten, zegt Pedro: 'Let op, ze gaan duiken'. En inderdaad zien we even een beetje kop dan ruggegraat, en dan... de staart! Heel erg mooi. We filmen, fotograferen en slaken enthousiaste kreten. Zo gaat het nog zeker anderhalf uur door. We racen van de ene naar de andere plek en zien minstens 5 walvissen zwemmen en duiken. We moeten zo nu en dan wel even wachten en dobberen dan wat rond om vervolgens weer met een noodvaart op de volgende walvis af te varen. Wanneer het bijna tijd is om terug te gaan proberen we nog dolfijnen te vinden. Op weg naar de dolfijnen zien we nog een kleine schildpad, nóg een walvis en dan zien we ze. De dolfijnen zwemmen en spartelen om ons heen. We zijn een heel eind verder dan gebruikelijk maar dat geeft niets. Met het windje in de rug speren we richting de Horta terug, helemaal blij en voldaan. De dagen die volgen bestaan uit, boot klaar maken, boodschappen en doen, de laatste was wegbrengen en het weer in de gaten houden. We zien al gauw het is een beetje nu of over een week. We kiezen voor nu en maken alles snel in orde. De Seamotions die eergisteren weg zouden gaan, ontdekken bij de laatste mastcheck en kapotte stag. Na een supersnelle en goede reparatie zijn zij ook klaar voor vertrek. We zullen dus samen het eerste stukje opvaren. Terwijl ik dit stukje snel type klettert de regen uit de hemel. Grrr, geen lekker weer om te vertrekken maar het is niet anders. Zo meteen nemen we afscheid van opa en oma en gaan we. We denken over deze laatste oversteek een dag of 12 te doen. De spot gaat weer aan, en we zullen proberen regelmatig een berichtje te plaatsen.

Liefs van ons allen

(Ook van Tibass ons kleine vogelvriendje).