Op naar Engeland 3

Het is zwaar weer geweest de afgelopen dagen. We wisten dat er een depressie aan kwam en ook dat we die niet konden ontlopen. En dus was het een kwestie van afwachten, uitzitten en voor de wind weglopen. We weten nu in elk geval dat zowel de boot als haar bemanning zwaarweer bestendig zijn ;) Nu is de wind iets afgenomen en staan er alleen nog heeele hoge golven. We weten dat het de komende dagen alleen maar minder wordt dus dat is fijn. We hebben nog 455 mijl voor de boeg, we zijn weer bijgedraaid en koersen weer richting Engeland. Voordat Bram naar buiten had gekeken gisteravond zei hij: 'Dit zijn nou golven die ik fijn vind'. Nadat hij naar buiten had gekeken voegde hij er alleen aan toe: 'Maar deze golven zijn wel heeel erg hoog'.
Maar goed, daaruit blijkt dan meer weer, zolang je niet ziet hoe erg het spookt daar buiten, valt het allemaal best mee. Met de radar en de AIS aan konden we vanuit binnen de boel enigszins in de gaten houden, we schrokken dan ook enorm toen we vannacht lichtjes naast de boot zagen. Wat bleek; een hele kudde vissersboten voer rondom ons. Geen AIS signaal en door de hele hoge golven niet te onderscheiden op de radar. We zijn er slalommend langs gevaren en kijken voortaan toch ook maar even buiten, ook als het zulk naar weer is.
Nu schijnt de zon, Bram en Gijs zingen alle liedjes uit het liedjesboek, we hebben pannenkoeken gegeten, de bolletjes staan te rijzen en ik denk dat we zowaar een warme maaltijd zullen nuttigen straks. Alles dus okidoki en tot de volgende keer maar weer.
MPBG