Sines - Lagos

We zijn in de Algarve en het is hier fantastisch, vakantieman!. 

We vertrokken 's ochtends vroeg uit Sines. Na uren zeilen/motoren/ motorzeilen kwamen we bij het meest zuidelijke puntje van Europa! Het was een heel bijzonder moment om zo langs Cabo de Vicente te varen. Zuidelijker dan dit punt, is er in Europa gewoon niet. Huib Jan van de Seaquest sprak nog wat memorabele woorden via de marifoon 'dat wij op dit moment, toch maar de enige ter wereld zijn die bij dit allerzuidelijkste puntje van Europa varen met onze eigen boten op eigen kracht'. En zo is het maar net. Wel een puist wind rond de kaap, wat ons een nieuw snelheidsrecord opleverde. Marcel genoot maar van mij mocht het best wat minder. Maar goed, eenmaal de kaap om, dacht ik, en dan valt de wind weg en gaan we rustig voor anker. Dat pakte even anders uit, het ankerbaaitje, wat overigens prachtig is ligt tussen twee kapen in en de wind floot er door heen. Dat werd dus een hobbelig nachtje. De volgende ochtend besloten we om redelijk op tijd anker op te gaan, school te doen onder het varen en na 2 uur pauze te houden bij Ponta de Piedade. Daar, zo werd ons verteld door Coos van de Seamotions, zijn prachtige grotten waar je met de bijboot door en langs kunt varen. Een prima plan, natuurlijk! Wij gaan op expeditie!

Na 2 uurtjes varen over een hele rustige zee zonder golven en met halve wind gingen we voor anker. De bijboot van dek, motor er aan en gaan! En werkelijk, wat fantastisch, het overtrof onze stoutste verwachtingen. Prachtige grotten, steenformaties, grotten onder water waar het licht doorheen schijnt en het water prachtig kleurt. We hebben zeker een uur rondgevaren en streken tenslotte neer op een zandstrandje. De hele omgeving was weer een plaatje om nooit te vergeten. Blauwe oceaan, stralende zon, schitterende rotsen, warm helder water. We zeiden nog: 'waarom nog naar de Carieb', laten we hier gewoon blijven J

Rond een uur vijf, een stukje dichter naar Lagos gevaren en daar het anker laten vallen. 's Avonds met z'n allen uit gegeten in een leuk restaurantje. Het was best heel gezellig zo met 12 man aan een lange tafel. Na het eten nog even uitbuiken in de kajuit en naar bed.
Vandaag een verlengde schooldag. Na de expeditie van gisteren, moest er nog even het e.e.a. ingehaald cq. afgemaakt worden. Tijdens school, anker op en naar de marina van Lagos. Eenmaal aangemeerd werken de jongens nog even door aan school, poetst Marcel de boot en ga ik op zoek naar een kapper. Hoera, weer overal dezelfde kleur haren op m'n hoofd! Na een uur of wat duiken Marcel en de jongens het zwembad, wat bij deze (dure) haven hoort, in en hang ik de was op en doe zelfs een handwasje extra. Daarna even lekker niets met een boek in de zon. Rond een uur of zeven gaan we de stad nog even in. Lagos is een stadje dat bruist. Op elke hoek staan verkopers met de meest prachtige voorwerpen. Vooral alles wat glimt, licht geeft of beweegt heeft een grote aantrekkingskracht op Bram en Gijs. Er zijn heel veel restaurantjes, winkeltjes, ijszaakjes, etc. We vinden eindelijk mouwloze hemdjes voor Bram en belanden tot slot bij een pizzeria voor het avondeten. Langs de replica van de boot van Vasco da Gama wandelen we weer richting de boot.
De temperatuur is hier is prima, zo rond de 28 graden en het water…. Is zelfs Paula-proof. En dat betekent dat het in elk geval boven de 22 graden moet zijn en dat is het dan ook 23.5 zag ik op de meter. Morgen gaan we nog even van de faciliteiten hier genieten en zal ik de mast in omdat er een lijn is losgegaan die weer vast moet. Dat hadden we al eerder geprobeerd maar in het hobbelige baaitje vlak om cabo Vicente, was het toch niet zo'n heel groot succes. Althans dat vond ik dan… hoog zwaaiend en wiebelend met windkracht 6 in het stoeltje aan de mast. Vandaar dat we nu rustig in de haven een tweede poging gaan wagen. Daarna gaan we in kleine stukjes steeds wat verder. De baaien en haventjes liggen hier dicht bij elkaar en dus kunnen we rustig kleine stukjes doen. Ook wel weer eens leuk. We houden jullie op de hoogte.