AANKOMST SCHEVENINGEN 6 AUG 2011, 12:00 UUR

donderdag 3 maart 2011

Dominica

Nadat we Laura opgehaald hebben van het vliegveld gaan we lekker slapen. De volgende ochtend juichen we bij het zien van de heerlijkheden, koffie, kaas, thee en drop. Bram en Gijs lezen de boekjes die van school meegegeven zijn. Hartstikke leuk! Dan gooien we los en varen een klein stukje naar De Grand Anse d'Arlets. Laura moet nog behoorlijk inslingeren en vindt het maar zo zo. De omgeving is prachtig en het weer is mooi. We droppen het anker voor het strand en scheuren met de bijboot naar het strand om samen met de Wizard te borrelen. Gezellig! Iedereen slaapt goed en de volgende ochtend gaan we vroeg uit de veren en zeilen naar St. Pierre. Dit eiland is in 1902 door een vulkaanuitbartsting getroffen. De toenmalige bevolking van 30.000 werden te laat gewaarschuwd en maar 10.000 mensen konden hun toevlucht zoeken in Fort de France en overleefden het. De overige bevolking, op 1 persoon na, overleefden het niet. We bezoeken het museumpje en gaan daarna op zoek naar de overblijfselen van de gevangenis. Hier staat de bunker/cel waar de enige overlevende uiteindelijk gevonden werd na 3 dagen en 4 nachten na de uitbarsting. De dikke celmuren hebben deze man het leven gered. Het regent weer dat het giet en we schuilen in de cel. Tussen de buien door lopen we door het stadje, doen wat boodschapjes en na een uitgebreide borrel bij ons aan boord heeft niemand meer zin om te koken en eten we aan de wal.
De volgende dag wacht een pittig stuk van 38 Nm. naar Dominica. Onze zoetwatermatroos Laura, voert de visjes en ligt verder op de kajuitvloer af te wachten tot we er zijn. Balen, balen, maar wel logisch en we varen zo snel als maar kan naar Roseau. Daar gooien we het anker uit en krijgen bezoek van Etienne van La Luna, ook de Vivente ligt in deze baai en met z'n allen gaan we de kant op. We eten gezamenlijk en kunnen heerlijk bijkletsen, hartstikke leuk! De volgende ochtend regelen Marcel en Hans een tripje naar zowel de hete zwavelbaden als naar de Trafalgar Falls. Na een ritje van een half uur door het tropisch regenwoud komen we bij de hete baden aan. Geweldig! We laten ons in het warme water zakken en spetteren zo een poosje rond. Ondertussen begint het weer te regenen en het is een hele leuke ervaring om in het hete water te zitten met al het tropische groen om je heen terwijl de regen op je neer daalt. Ook de (nu roestige) baden waar via een bamboebuis warm water in stroomt zijn fantastisch. Dan is het helaas toch tijd om weer verder te gaan. We rijden zeker een half uur de bergen door, zien de snakeman met een boaconstrictor om zijn nek, en komen dan bij het National Park. Na een korte wandeling komen we bij de watervallen. We worden overvallen door de schoonheid van dit gebied. We zijn zo goed als alleen en het werkelijk prachtig. Twee grote watervallen kletteren van enorme hoogte omlaag. De hoogste en smalste waterval is vulkanisch en dus heet!!!, de lagere, bredere waterval is koud. We klimmen en klauteren over de rotsen, langs kleine stroompjes, poeltjes, stroomversnellingen en genieten! Een heel bijzonder plekje is waar de warme en koude stromen bijeen komen. Je kunt zelfs met 1 been warm en 1 been koud staan. Heel gaaf! Ook het overweldigende groen rondom is zo mooi. Foto's komen zo snel mogelijk. We zijn weer op een van de mooiste plekjes op aarde. We kunnen er geen genoeg van krijgen en blijven zeker 2 uur rondwandelen, zwemmen en kijken. Wanneer we dan uiteindelijk aangekleed en wel weer terug wandelen, worden we beloond met een stralende zon, die een prachtige regenboog bij de watervallen en en groene bergen tovert. We laten ons afzetten in het dorpje, kopen wat groente en fruit op de markt en na een biertje bij 'Le Garage' eten we aan boord. Al tijdens het eten horen we opzwepende klanken van muziek aan de wal, dat klinkt naar meer.... Bram en Gijs gaan logeren bij de Wizard en de wij (de dames) stappen in de bijboot en varen naar de wal. Het is een grote feestende massa, die aan het opwarmen is voor 't komende carnaval. We zijn de enige (blanke) toeristen en vooral Laura is door haar lengte een echte bezienswaardigheid. We drinken en swingen en kletsen met de aardige inwoners van Dominica. Om 22.00 uur is het feest afgelopen en pruttelen wij weer naar de boot. Het was een superleuke dag met veel, heel veel regen. Maar ach, het heet niet voor niets een 'regenwoud'.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten