\
Zaterdagochtend worden we om half zes wakker en dat terwijl de wekker niet af is gegaan, hmm vergeten op oké te drukken. Vlug uit bed , losgooien en richting de sluis. Helaas, de sluis schut net van binnen naar buiten en we moeten dus een uurtje wachten. Veel later dan gepland en met stroom tegen varen we uiteindelijk richting Scheveningen. Ojé, als we maar op tijd aan komen! Maar dan, wanneer de stroom kentert en meeloopt gaan we veel te hard en dreigen ruim voor twaalven aan te komen. We rollen de genua in en gooien de bijboot in 't water om een beetje te remmen. Wanneer we het drukste stuk, de Maasmond, zijn overgestoken koersen we richting kust. Het is droog en zo zien we nog wat. We hijsen alle gastenvlaggetjes van het afgelopen jaar. 't Zijn er best wat!
In de buurt van Kijkduin komt een zeilboot wel erg dichtbij. Ik brom wat over 'wij hebben het zeil over bakboord en dus voorrang' maar vraag voor de zekerheid of Marcel toch ook even buiten wil komen kijken. Hij kijkt, aarzelt... pakt de verrekijker en roept: 'Het zijn Horst en Jeanine!'. Wat een geweldige verrassing, niet alleen Horst en Jeanine komen ons 'ophalen' aan boord zijn ook Hans, Laura, Arjan en (o)pa!. Super !!
Samen zeilen we verder, waarbij Horst erg z'n best doet om ons niet voorbij te lopen :).
We naderen Scheveningen steeds dichter en we krijgen allemaal een beetje de kriebels in de buik. Hoe zal het zijn, 'thuis'. Dan komen de havenhoofden in zicht, we zien een heleboel mensen staan, maar geloven eigenlijk niet dat dit mensen zijn die speciaal voor ons gekomen zijn. Totdat er geschreeuwd, geroepen en gezwaaid wordt. Tjeetje, dit hadden we niet gedacht en met een brok in de keel zeilen we de havenkom verder binnen. We proberen te zien wie er staan en schreeuwen en zwaaien onze kelen schor.
Bij het volgende puntje staan nog meer vrienden met vlaggetjes en we voelen ons overdonderd. Dit is echt geweldig thuis komen.
Op de steiger proosten we met champagne om de behouden aankomst en terugkomst te vieren. 'Zoals jullie gewend zijn' merkt een tante op :), en zo is dat!
Opa en oma hebben geregeld dat we een kop koffie, etc. kunnen drinken bij een tentje tegenover onze ligplaats. Dat is wel heel gezellig want deze hele groep past niet aan boord. Zo kunnen we heerlijk knuffelen, kletsen en genieten van iedereen. Met de 'harde kern' drinken we in de regen nog wat aan boord en besluiten dan naar huis te gaan. Zo cool, zelfs de auto is al naar Scheveningen gebracht zodat we kunnen instappen en naar huis rijden.
Zaterdagochtend worden we om half zes wakker en dat terwijl de wekker niet af is gegaan, hmm vergeten op oké te drukken. Vlug uit bed , losgooien en richting de sluis. Helaas, de sluis schut net van binnen naar buiten en we moeten dus een uurtje wachten. Veel later dan gepland en met stroom tegen varen we uiteindelijk richting Scheveningen. Ojé, als we maar op tijd aan komen! Maar dan, wanneer de stroom kentert en meeloopt gaan we veel te hard en dreigen ruim voor twaalven aan te komen. We rollen de genua in en gooien de bijboot in 't water om een beetje te remmen. Wanneer we het drukste stuk, de Maasmond, zijn overgestoken koersen we richting kust. Het is droog en zo zien we nog wat. We hijsen alle gastenvlaggetjes van het afgelopen jaar. 't Zijn er best wat!
In de buurt van Kijkduin komt een zeilboot wel erg dichtbij. Ik brom wat over 'wij hebben het zeil over bakboord en dus voorrang' maar vraag voor de zekerheid of Marcel toch ook even buiten wil komen kijken. Hij kijkt, aarzelt... pakt de verrekijker en roept: 'Het zijn Horst en Jeanine!'. Wat een geweldige verrassing, niet alleen Horst en Jeanine komen ons 'ophalen' aan boord zijn ook Hans, Laura, Arjan en (o)pa!. Super !!
Samen zeilen we verder, waarbij Horst erg z'n best doet om ons niet voorbij te lopen :).
We naderen Scheveningen steeds dichter en we krijgen allemaal een beetje de kriebels in de buik. Hoe zal het zijn, 'thuis'. Dan komen de havenhoofden in zicht, we zien een heleboel mensen staan, maar geloven eigenlijk niet dat dit mensen zijn die speciaal voor ons gekomen zijn. Totdat er geschreeuwd, geroepen en gezwaaid wordt. Tjeetje, dit hadden we niet gedacht en met een brok in de keel zeilen we de havenkom verder binnen. We proberen te zien wie er staan en schreeuwen en zwaaien onze kelen schor.
Bij het volgende puntje staan nog meer vrienden met vlaggetjes en we voelen ons overdonderd. Dit is echt geweldig thuis komen.
Op de steiger proosten we met champagne om de behouden aankomst en terugkomst te vieren. 'Zoals jullie gewend zijn' merkt een tante op :), en zo is dat!
Opa en oma hebben geregeld dat we een kop koffie, etc. kunnen drinken bij een tentje tegenover onze ligplaats. Dat is wel heel gezellig want deze hele groep past niet aan boord. Zo kunnen we heerlijk knuffelen, kletsen en genieten van iedereen. Met de 'harde kern' drinken we in de regen nog wat aan boord en besluiten dan naar huis te gaan. Zo cool, zelfs de auto is al naar Scheveningen gebracht zodat we kunnen instappen en naar huis rijden.
En dan is het écht zo ver, we zijn thuis. Wanneer we de tuindeur openen vallen we weer van verbazing achterover. Ook de tuin is versierd en hangt er 'welkom thuis' Wat gaaf!
Heel erg leuk! Van de wc tot en met de kasten is alles vol ballonnen, overal hangen slingers en op deze manier is het feestje om thuis te komen. De koelkast is, zo ontzettend lief, gevuld met bier, wijn en fris. In de snoepla ligt zelfs chips en stroopwafels. Geweldig!!!
We bestellen Chinees en kletsen tot laat met vrienden en familie. Heerlijk! En dan... slapen we voor het eerst sinds lange tijd in ons eigen bed!
We zijn thuis.